Andrienne Rich ( 16/5/1929 )
Συγγραφέας, ΗΠΑ
Συγγραφέας, ΗΠΑ
.
Ρίζες και Ιστορία της Συνείδησης ΙΙΙ
Είναι απλό να ξυπνάς απ’ τον ύπνο με μια ξένη,
να ντύνεσαι, να βγαίνεις για καφέ,
να μπαίνεις σε μια ζωή ξανά. Δεν ίναι απλό
να ξυπνάς πλάι
σε κάποια όχι ξένη ούτε οικεία
που επέλεξες να εμπιστευθείς. Εύπιστες, δύσπιστες
κατεβήκαμε εδώ, αφεθήκαμε να γλιστρήσουμε χέρι με χέρι
σαν να κρατάμε ένα σκοινί που έτρεμε
πάνω απ’ το ανεξερεύνητο… Αυτό το κάναμε. Επινοήσαμε
η μια την άλλη, κυοφορήσαμε η μια την άλλη μέσα σ’ ένα σκοτάδι
που το θυμάμαι μούσκεμα στο φως.
……………………….Θέλω να τα’ ονομάσω αυτό ζωή
Δεν μπορώ όμως να το πω ζωή ώσπου ν’ αρχίσουμε να βγαίνουμε
απ’ αυτό τον μυστικό κύκλο φωτιάς
όπου τα σώματά μας, γιγάντιες σκιές, στριμώχνονται στον τοίχο
όπου η νύχτα γίνεται το μέσα μας σκοτάδι, και κοιμάται
σαν ζώο βουβό, με το κεφάλι στις πατούσες, στη γωνία.
(Αναδημοσίευση από το λογοτεχνικό περιοδικό «Ποίηση», τεύχος 20, Μάιος 2002)
Είναι απλό να ξυπνάς απ’ τον ύπνο με μια ξένη,
να ντύνεσαι, να βγαίνεις για καφέ,
να μπαίνεις σε μια ζωή ξανά. Δεν ίναι απλό
να ξυπνάς πλάι
σε κάποια όχι ξένη ούτε οικεία
που επέλεξες να εμπιστευθείς. Εύπιστες, δύσπιστες
κατεβήκαμε εδώ, αφεθήκαμε να γλιστρήσουμε χέρι με χέρι
σαν να κρατάμε ένα σκοινί που έτρεμε
πάνω απ’ το ανεξερεύνητο… Αυτό το κάναμε. Επινοήσαμε
η μια την άλλη, κυοφορήσαμε η μια την άλλη μέσα σ’ ένα σκοτάδι
που το θυμάμαι μούσκεμα στο φως.
……………………….Θέλω να τα’ ονομάσω αυτό ζωή
Δεν μπορώ όμως να το πω ζωή ώσπου ν’ αρχίσουμε να βγαίνουμε
απ’ αυτό τον μυστικό κύκλο φωτιάς
όπου τα σώματά μας, γιγάντιες σκιές, στριμώχνονται στον τοίχο
όπου η νύχτα γίνεται το μέσα μας σκοτάδι, και κοιμάται
σαν ζώο βουβό, με το κεφάλι στις πατούσες, στη γωνία.
(Αναδημοσίευση από το λογοτεχνικό περιοδικό «Ποίηση», τεύχος 20, Μάιος 2002)
Η πρώτη στροφή από τρία ποιήματα της Έντριαν Ρίτς
ΑπάντησηΔιαγραφή- από την Ξένη Ποίηση του 20ού αιώνα της Μαρίας Λαινά σε μετάφραση Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ:
[Γιατί άλλο απ’ το να προλάβω αυτή την ώρα]
Γιατί άλλο απ’ το να προλάβω αυτή την ώρα έμεινα
μακριά απ’ του μεσημεριού τον ήλιο, απ’ τη βροχή,
μόνο σε βάθη οικεία κολύμπησα, δεν έπαιξα
ποτέ το επικίνδυνο χαρτί;
...
- από την Ανθολογία Ομο-ερωτικών Ποιημάτων "Η Έλξη των Ομωνύμων" του Ρήγα Κούπα, σε μετάφραση του ιδίου:
από τα Είκοσι πέντε ερωτικά ποιήματα, ΙΙ
Ξυπνάω στο κρεβάτι σου. Ξέρω ότι έχω ονειρευτεί.
Νωρίτερα το ξυπνητήρι μας χώρισε τη μια από την άλλη.
Παρέμεινες στο γραφείο σου για ώρες. Ξέρω καλά ότι το ονειρεύτηκα
...
και
- από την Ποίηση, τ.20, σε μετάφραση Ευαγγελίας Ανδριτσάνου και Γιάννη Ζέρβα:
Ρίζες και Ιστορία της συνείδησης
ΙΙ
Ήταν απλό να σε γνωρίσω, απλό να ρουφήξω το βλέμμα σου
μες στο δικό μου, λέγοντας: Τα μάτια αυτά τα γνώριζα
από πάντα... Ήταν απλό να σε αγγίξω
μπροστά σ’ αυτό το κατακρεουργημένο φόντο, τον κόκκο εκείνου που
ήμασταν, τις επιλογές, τα χρόνια... Ήταν απλό ακόμα
και ν’ αγκαλιάσουμε η καθεμιά τη ζωή της άλλης σαν σώμα.
...