Χειρότερη του AIDS η προκατάληψη στην Κύπρο
Της Κίκα Κασινίδου
Καλά κρατούν οι προκαταλήψεις και τα ταμπού για τα άτομα με Aidς στην κυπριακή κοινωνία, ώστε η επαγγελματική τους αποκατάσταση να είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ η ίδια η πολιτεία δεν φαίνεται να τα αντιμετωπίζει με τον τρόπο που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει ένα ευρωπαϊκό κράτος. Οι ίδιοι οι ασθενείς και οι οργανώσεις, οι οποίες τους αντιπροσωπεύουν, μιλούν για επιδόματα πείνας που δεν τους επιτρέπουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, αντίθετα τους καταδικάζουν στη μιζέρια και τη δυστυχία. Την ίδια ώρα, τρεις άλλοι σοβαροί τομείς, όπως η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση και η πρόληψη μοιάζουν να νοσούν σοβαρά, ώστε ο κίνδυνος επέκτασης της επιδημίας, σε συνάρτηση με την αύξηση της χρήσης ναρκωτικών, να αποτελούν μια σοβαρή απειλή, ενώ σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και με τις εξειδικευμένες εξετάσεις, στις οποίες πρέπει να υποβάλλονται, αφού το μηχάνημα που υπάρχει στο Μακάρειο Νοσοκομείο είναι διαρκώς χαλασμένο.
Το τελευταίο, σύμφωνα με το γενικό διευθυντή του υπουργείου Υγείας, Σωτήρη Σωτηρίου, θα αντικατασταθεί σύντομα με μία άλλη μέθοδο ανίχνευσης των οροθετικών.
Το θέμα του Aids απασχόλησε χθεσινή συνεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής Υγείας, η οποία εξέτασε τον προϋπολογισμό του Ταμείου του Aids και συζήτησε τα προβλήματα των οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό. Αίσθηση προκάλεσε η μαρτυρία ενός οροθετικού ατόμου, ο οποίος μίλησε για 300 άτομα που έχουν ξεχαστεί και αφεθεί στην τύχη τους από την πολιτεία και την κοινωνία.
Αναφέρθηκε, επίσης, στα επιδόματα πείνας που παίρνουν, στις δυσκολίες που ο ίδιος αντιμετωπίζει σε ό,τι αφορά την πρόσβασή του στη Γρηγόρειο Κλινική, καθώς παρακολουθούνται και άτομα με άλλες ασθένειες. Όπως είπε, έχει έξι μήνες να υποβληθεί στις απαραίτητες εξετάσεις και τρεις μήνες να πάρει τα χάπια του, διότι στην κλινική νοσηλεύεται συγγενικό του άτομο, το οποίο δεν γνωρίζει ότι είναι φορέας του Aids, με αποτέλεσμα να αποφεύγει να πάει.
Οι τρεις εμπλεκόμενες οργανώσεις, έχουν βασικά και παρόμοια αιτήματα που είναι η επανασύσταση της Εθνικής Επιτροπής για το Aids, η εργοδότηση των οροθετικών και η χορηγία ενός σταθερού επιδόματος είτε εργάζονται είτε όχι. Όπως ανακοίνωσε πάντως ο κ. Σωτηρίου, το υπουργείο Υγείας αποφάσισε χθες την επαναδραστηριοποίηση της Εθνικής Επιτροπής για το AIDS, η οποία παραμένει αδρανής εδώ και αρκετά χρόνια, υπογραμμίζοντας ότι αυτή θα δραστηριοποιηθεί πάνω σε καινούργια βάση, με συγκεκριμένους όρους εντολής και με βασικό εργαλείο πλέον τη στρατηγική και το σχέδιο δράσης για το Aids.
Της Κίκα Κασινίδου
Καλά κρατούν οι προκαταλήψεις και τα ταμπού για τα άτομα με Aidς στην κυπριακή κοινωνία, ώστε η επαγγελματική τους αποκατάσταση να είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ η ίδια η πολιτεία δεν φαίνεται να τα αντιμετωπίζει με τον τρόπο που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει ένα ευρωπαϊκό κράτος. Οι ίδιοι οι ασθενείς και οι οργανώσεις, οι οποίες τους αντιπροσωπεύουν, μιλούν για επιδόματα πείνας που δεν τους επιτρέπουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, αντίθετα τους καταδικάζουν στη μιζέρια και τη δυστυχία. Την ίδια ώρα, τρεις άλλοι σοβαροί τομείς, όπως η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση και η πρόληψη μοιάζουν να νοσούν σοβαρά, ώστε ο κίνδυνος επέκτασης της επιδημίας, σε συνάρτηση με την αύξηση της χρήσης ναρκωτικών, να αποτελούν μια σοβαρή απειλή, ενώ σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και με τις εξειδικευμένες εξετάσεις, στις οποίες πρέπει να υποβάλλονται, αφού το μηχάνημα που υπάρχει στο Μακάρειο Νοσοκομείο είναι διαρκώς χαλασμένο.
Το τελευταίο, σύμφωνα με το γενικό διευθυντή του υπουργείου Υγείας, Σωτήρη Σωτηρίου, θα αντικατασταθεί σύντομα με μία άλλη μέθοδο ανίχνευσης των οροθετικών.
Το θέμα του Aids απασχόλησε χθεσινή συνεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής Υγείας, η οποία εξέτασε τον προϋπολογισμό του Ταμείου του Aids και συζήτησε τα προβλήματα των οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό. Αίσθηση προκάλεσε η μαρτυρία ενός οροθετικού ατόμου, ο οποίος μίλησε για 300 άτομα που έχουν ξεχαστεί και αφεθεί στην τύχη τους από την πολιτεία και την κοινωνία.
Αναφέρθηκε, επίσης, στα επιδόματα πείνας που παίρνουν, στις δυσκολίες που ο ίδιος αντιμετωπίζει σε ό,τι αφορά την πρόσβασή του στη Γρηγόρειο Κλινική, καθώς παρακολουθούνται και άτομα με άλλες ασθένειες. Όπως είπε, έχει έξι μήνες να υποβληθεί στις απαραίτητες εξετάσεις και τρεις μήνες να πάρει τα χάπια του, διότι στην κλινική νοσηλεύεται συγγενικό του άτομο, το οποίο δεν γνωρίζει ότι είναι φορέας του Aids, με αποτέλεσμα να αποφεύγει να πάει.
Οι τρεις εμπλεκόμενες οργανώσεις, έχουν βασικά και παρόμοια αιτήματα που είναι η επανασύσταση της Εθνικής Επιτροπής για το Aids, η εργοδότηση των οροθετικών και η χορηγία ενός σταθερού επιδόματος είτε εργάζονται είτε όχι. Όπως ανακοίνωσε πάντως ο κ. Σωτηρίου, το υπουργείο Υγείας αποφάσισε χθες την επαναδραστηριοποίηση της Εθνικής Επιτροπής για το AIDS, η οποία παραμένει αδρανής εδώ και αρκετά χρόνια, υπογραμμίζοντας ότι αυτή θα δραστηριοποιηθεί πάνω σε καινούργια βάση, με συγκεκριμένους όρους εντολής και με βασικό εργαλείο πλέον τη στρατηγική και το σχέδιο δράσης για το Aids.
ΣτηνΚύπρο παρακολουθούνται σήμερα περίπου 180 οροθετικά άτομα, αλλά υπολογίζεται ότι ο πραγματικός αριθμός είναι μεγαλύτερος και ότι υπάρχουν αρκετά άτομα που ενδεχομένως αγνοούν και τα ίδια ότι είναι οροθετικά. Όπως προκύπτει μέσα από την επιδημιολογική επιτήρηση, ο πραγματικός αριθμός των οροθετικών ατόμων στην Κύπρο υπολογίζεται στους 400 με 600 που αντιστοιχεί με συχνότητα 0,06% έως 0,1%, το οποίο κατατάσσει την Κύπρο στις χώρες χαμηλής συχνότητας. Όπως υπογραμμίσθηκε, ωστόσο, από την υπεύθυνη του Εθνικού Προγράμματος για το AIDS, Λώρα Παπαντωνίου, το γεγονός αυτό ουδόλως εφησυχάζει τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας, αντίθετα επιβάλλει συνεχή εγρήγορση, ώστε να υπάρχει έγκαιρη προειδοποίηση για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Σημειώνεται, ότι από το 1986 που εντοπίστηκε το πρώτο περιστατικό στην Κύπρο μέχρι τον Ιούνιο του 2006, εντοπίστηκαν 502 περιστατικά, από τα οποία τα 298 αφορούν μόνιμους κατοίκους Κύπρου. Από αυτούς, οι 46 είναι αλλοδαποί. Κύριος τρόπος μετάδοσης ήταν η σεξουαλική επαφή, με περίπου 45% να έχουν προσβληθεί με ετεροφυλοφιλική επαφή και 45% με ομοφυλοφιλική. Επίσης, τα ποσοστά αυτών που υπήρξαν χρήστες ναρκωτικών είναι πολύ μικρό, ενώ ελάχιστα περιστατικά μολύνθηκαν με αίμα και παράγωγα, τα οποία οφείλονται σε μεταγγίσεις που έγιναν στο εξωτερικό τα πρώτα χρόνια της επιδημίας.
Υπήρξαν, επίσης, δύο περιστατικά περιγεννητικής μετάδοσης το ένα από Κύπρια μητέρα μόνιμη κάτοικο εξωτερικού και το άλλο από ζεύγος Άγγλων οροθετικών που διαμένουν μόνιμα στις βάσεις.
Ποσοστό 80% αφορά άτομα που διαγνώστηκαν σε ηλικία από 22 - 44 χρόνων και η αναλογία φύλου είναι σχετικά ψηλή, 4 άνδρες για μια γυναίκα.
Επίσης, 78 άτομα απεβίωσαν από τους οποίους οι 74 από Aids.
Σημειώνεται, ότι από το 1986 που εντοπίστηκε το πρώτο περιστατικό στην Κύπρο μέχρι τον Ιούνιο του 2006, εντοπίστηκαν 502 περιστατικά, από τα οποία τα 298 αφορούν μόνιμους κατοίκους Κύπρου. Από αυτούς, οι 46 είναι αλλοδαποί. Κύριος τρόπος μετάδοσης ήταν η σεξουαλική επαφή, με περίπου 45% να έχουν προσβληθεί με ετεροφυλοφιλική επαφή και 45% με ομοφυλοφιλική. Επίσης, τα ποσοστά αυτών που υπήρξαν χρήστες ναρκωτικών είναι πολύ μικρό, ενώ ελάχιστα περιστατικά μολύνθηκαν με αίμα και παράγωγα, τα οποία οφείλονται σε μεταγγίσεις που έγιναν στο εξωτερικό τα πρώτα χρόνια της επιδημίας.
Υπήρξαν, επίσης, δύο περιστατικά περιγεννητικής μετάδοσης το ένα από Κύπρια μητέρα μόνιμη κάτοικο εξωτερικού και το άλλο από ζεύγος Άγγλων οροθετικών που διαμένουν μόνιμα στις βάσεις.
Ποσοστό 80% αφορά άτομα που διαγνώστηκαν σε ηλικία από 22 - 44 χρόνων και η αναλογία φύλου είναι σχετικά ψηλή, 4 άνδρες για μια γυναίκα.
Επίσης, 78 άτομα απεβίωσαν από τους οποίους οι 74 από Aids.
(Αναδημοσίευση από την κυπριακή εφημερίδα Φιλελεύθερος 3-11-2006)
άσχετο με κύπρο αλλά πρόσφατο：
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.10percent.gr/misc/groups.html
[thanx]
Τίποτε δεν είναι άσχετο, δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια παράδειγμα: η χαμηλότατη αναγνωσιμότητα των καταχωρήσεων με αναφορά στο AIDS μού δείχνουν πόσο ταμπού είναι το θέμα στη χώρα μας, ακόμη και σε επίπεδο απλής ανάγνωσης.
Οπότε μοιάζει λογική η έλλειψη εξειδικευμένων ιστολογίων από φορείς και ασθενείς, κάτι πολύ συνηθισμένο στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού.