ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ 2

.

ΕΧΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ

Γνωρίζοντας σιγά σιγά την τοπογραφία του σώµατός σου µε τα χείλη µου,

µαθαίνω από µνήµης τις διαστάσεις του στήθους σου, του θώρακα,

της κοιλιάς, του εφηβαίου, των ποδιών, της πλάτης,

καταλαβαίνω τον καλύτερο τρόπο να σε κάνω ευτυχισµένη

και κλείνοντας τα µάτια µια στιγµή µπορώ να σε ακολουθώ

καθώς βλέπουµε, αισθανόµαστε, παγιδεύουµε µαζί κι οι δυο την ευτυχία.
.
Guadelupe Sequeira Malespín / Νικαράγουα
(Από την Ανθολογία ομο-ερωτικών ποιημάτων Η έλξη των ομωνύμων, εκδ. Οδυσσέας)


ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ

(για τη Νάνσυ)

Μια φίλη μας αποκαλεί

γέρικο παντρεμένο ζευγάρι.

Εγώ εκνευρίζομαι,

εσένα δε σε νοιάζει.

Στο δρόμο για το σπίτι

ρωτάς γιατί τσαντίστηκα

Είμαστε κάτι

σαν αυτό που είπε

λες Εγώ λέω

Όχι

Δεν είμαστε παντρεμένες

Κανένας δεν ευλόγησε

αυτή την ένωση Κανένας

δε μας χάρισε κουζινικά

Μόνες μας αγοράσαμε μίξερ

Χτίσαμε, την κοινή μας ζωή

στο κενό των νόμων

Έξι χρόνια

τι να μας έφερε κοντά

ένας χαρτογράφος μια μαγνητική δύναμη

τα κορμιά μας η ομιλία

ο αέρας κάποια πείνα

Ακροάτριες κι οι δυο

μιλήσαμε

Ήθελα: την τεντωμένη σου ενεργητικότητα,

έλεγχο αποφασιστικότητα

ειλικρίνεια το παρελθόν σου

ως αθλήτρια

Ήθελες:την "καλλιέργεια" μου

ευγένεια, ζεστασιά.

Και φυσικά, είμαστε καταδικασμένες

ν΄ αποτύχουμε:

έφερες στην επιφάνεια

το θυμό μου Αντιστέκομαι

στον έλεγχο σου Η ενεργητικότητα σου

μ΄ εξοντώνει Τα χέρια μου

παραείναι ζεστά για σένα πήρες

το βάρος που έχασα η ευγένεια μου

είναι ανειλικρινής η ειλικρίνεια σου

είναι σκληρή σιχαίνομαι

τη μοτοσυκλέτα σου

Κι ωστόσο κάτι έχει αλλάξει

έγινες πιο ευγενική

εγώ αποφασιστικότερη

Εύκολα περπατάμε

γύρω απ’ το σπίτι μας

και μέσα στους κώδικες η μια της άλλης

Δεν υπάρχει τίποτα

που να μη μπορούμε να συζητήσουμε

Στέρεο το έδαφος κάτω από τα πόδια μας

ξέρουμε αυτό το τοπίο

Δεν επιλέγουμε κατεύθυνση

όμως το μονοπάτι είναι καθημερινά ένα μυστήριο.

Ένας καινούργιος χάρτης της ίδιας περιοχής.

.

Alice Bloch

(Από την ανθολογία Σαπφούς Σάπφειροι, εκδ. Γαβριηλίδης)