"2018. ΓΚΕΪ ΚΑΙ ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ". Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (;) ΤΟΥ GAY SUPER HERO

gayrightsgreece.blogspot.com/2018/12/2018.html

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2019 - 8

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ: ΡΟΖ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Ροζ καπιταλισμός (ή καπιταλισμός ουράνιου τόξου ή γκέι καπιταλισμός) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγραφεί η ενσωμάτωση του κινήματος ΛΟΑΤ και του δικαιώματος της διαφορετικότητας όσον αφορά τον σεξουαλικό προσανατολισμό στην αγορά της οικονομίας και τον καπιταλισμό, ειδικά καθώς τέτοιου είδους ενσωμάτωση αφορά την αγορά των μελών της ΛΟΑΤ κοινότητας, των πληθυσμών του δυτικού κόσμου, των λευκών καθώς και ατόμων μεσαίας και ανώτερης κοινωνικής τάξης.

Αναλυτικότερα, ο όρος αναφέρεται στην ένταξη των μελών της ΛΟΑΤ κοινότητας στο καπιταλιστικό σύστημα, καθώς έχει πλέον και αυτή την απαραίτητη αγοραστική δύναμη(ροζ χρήματα) για να επικεντρώσει μια αγορά στο πρόσωπό της.

Αξιοσημείωτα παραδείγματα ανάλογης ένταξης μπορούν να αποτελέσουν τα gay bar και νυχτερινά κέντρα, τοποθεσίες για τουρισμό και γενικά καταναλωτικά αγαθά που είναι διάσπαρτα στην αγορά και προορίζονται για τα μέλη της γκέι κοινότητας.

Ο όρος εξυπηρετεί ακόμα σε συζητήσεις αντικρουόμενων απόψεων για το κατά πόσο είναι αποδεκτή η σεξουαλική διαφορετικότητα και την ανάγκη να γίνει σύντομα αποδεκτή από όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, καθώς η αγορά αναζητεί μανιωδώς νέο αγοραστικό κοινό το οποίο έχει βρει σε ένα βαθμό στο πρόσωπο της ΛΟΑΤ κοινότητας.

Ιστορικό πλαίσιο

Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές η ανάπτυξη του παγκόσμιου καπιταλισμού συμπίπτει σε κάποιο βαθμό με την ανάπτυξη του ροζ καπιταλισμού στον δυτικό κόσμο. Από ιστορικά στοιχεία προκύπτει το συμπέρασμα πως σεξουαλική ποικιλομορφία υπήρχε πάντα και οι διάφορες περίοδοι επιχειρησιακής ανάπτυξης που στοχεύουν στην γκέι κοινότητα μπορούν να διακριθούν ως εξής

Από τα τέλη του 19ου αιώνα έχουν εξαπλωθεί σε πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής μπαρ, καμπαρέ, πορνεία ακόμη και έντυπος τύπος που στοχεύει στην αγορά της ΛΟΑΤ κοινότητας. Μολονότι τα μέλη μιας τέτοιας κοινότητας διώκονταν δημοσίως, η δημιουργία αυτών των επιχειρήσεων μπορεί να θεωρηθεί μια πρώτη προσπάθεια απόκτησης δικαιωμάτων για τα άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας και συνέβη στο Βερολίνο της Γερμανίας τη δεκαετία του 1920.

Δεύτερη φάση

Μετά το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου ο φασισμός επηρέασε την Δύση και την έστρεψε στην ομοφοβία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μολονότι η κατανάλωση ΛΟΑΤ προϊόντων και υπηρεσιών ήταν περιθωριακή, δημιουργήθηκαν ομόφυλες ενώσεις για να διεκδικήσουν μια θετικότερη ματιά απέναντι στην ομοφυλοφιλία από την πλευρά της ευρύτερης κοινωνίας. Ο σκοπός αυτός θα επιτυγχάνονταν μέσω συνεδριάσεων, δημοσιεύσεων, ή φιλανθρωπικών συγκεντρώσεων. Oι ομόφυλες αυτές ενώσεις εναντιώθηκαν σθεναρά στην προβολή των ομοφυλοφίλων ως διεστραμμένων και προβληματικών ατόμων.

Ενσωμάτωση των ΛΟΑΤ στην κοινωνία

Το 1969 ένα κίνημα, αυτό τhw εξέγερσης του Στόουνγουολ, σηματοδοτεί την αρχή της "απελευθέρωσης" των ΛΟΑΤ. Η απελευθέρωση αυτή είχε ορισμένα χαρακτηριστικά ένα από τα οποία ήταν η δημόσια προβολή της ομοφυλοφιλίας και είχε ως στόχο την αποποινικοποίηση της. Το κίνημα δεν είχε τα προβλεπόμενα και θεμιτά αποτελέσματα καθώς οδήγησε σε αρνητική κοινωνική ανταπόκριση η οποία οφείλεται στην εμφάνιση και εξάπλωση του HIV/AIDS και η οποία με τη σειρά της οδήγησε στην ανάπτυξη ενός άλλου κινήματος, αυτό των queer, με στόχο την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων.

Στην δεκαετία του 1990 οι ομοφυλοφιλικές διακρίσεις γνώρισαν μια ύφεση και έτσι οι θέσεις εργασίες για άτομα που ανήκαν στην ΛΟΑΤ κοινότητα αυξήθηκαν. Αυτό οδήγησε με τη σειρά του στην αύξηση της αγοραστικής δύναμης αυτής της κοινότητας και στην κίνηση του ροζ χρήματος. Oι ομοφυλόφιλοι αποτελούσαν πλέον ένα μεγάλο μέρος της αγοραστικής δύναμης και αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη μιας νέας τάσης, αυτή των dinkies (ένα ζευγάρι με δύο εισοδήματα και κανένα παιδί).

Τέτοιου είδους διαδικασίες ιδιαίτερα δημοφιλείς σε γειτονιές ομοφυλοφίλων, παρείχαν κάποιου είδους κοινωνική ασφάλεια στα μέλη τους αλλά και προσιτές τιμές. Mε την ελάττωση του κοινωνικού στίγματος οι γειτονιές αυτές -οι οποίες χάρη στην ελάττωση αυτή έγιναν "trendy"- ακολούθησαν διαδικασία "εξευγενισμού".

Η αύξηση τιμών οδήγησε στην αποβολή του γκέι πληθυσμού που δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά τις νέες δαπάνες. Παράλληλα, αναπτύχθηκε μια πιο εξειδικευμένη αγορά γύρω από την κοινότητα των LGBTI. Η οποία εξυπηρετούσε με τα έσοδά της τις ανάγκες της ίδιας της κοινότητας LGBTI. Στους κώδικες δεοντολογίας διαφόρων εταιριών άρχισε να προστίθενται η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ αλλά και χρηματοδοτούσαν εκδηλώσεις της κοινότητας. Πιθανόν, χωρίς την πολιτική νομιμότητα που προσφέρει το καπιταλιστικό μοντέλο κατανάλωσης ορισμένα πολιτικά και αστικά δικαιώματα να μην είχαν αποκτηθεί, η απόκτηση όμως αυτή έπληξε τα μέλη της κοινότητας των LGBT, καθώς τους ενσωμάτωσε σε ένα ετεροκανονικό καταναλωτικό πλαίσιο.

Στην Ισπανία , ούτε ο επαναληπτικός προσδιορισμός της ομοφυλοφιλίας, ούτε και η διαδοχή του ομοφυλοφιλικού μοντέλου, έγιναν από το ενεργό ομοφυλοφιλικό κίνημα της εποχής, [...]  Η διείσδυση του νέου μοντέλου πραγματοποιείται μέσω ιδιωτικών καναλιών: από επιχειρηματίες που παράγουν μιμητικά ομοφυλοφιλικούς θεσμούς που υπάρχουν ήδη σε άλλες χώρες[...] Η θεσμοθέτηση του ομοφυλοφιλικού σύμπαντος "συνεπάγεται αναζήτηση αποτελεσματικότητας και οικονομίας, ταυτόχρονα, μεγιστοποιώντας την αποτελεσματικότητα (εκφράζεται ποσοτικά στον αριθμό των συνεργατών και των οργανισμών) και ελαχιστοποιώντας το κόστος (χάσιμο χρόνου και απόρριψη προτάσεων)".

-Το γκέι μοντέλο .Ροζ κοινωνία. Π. 82-84

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2019 - 7

ΑΓΩΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΣ

Χρειάζεται η θεία αφέλεια για να βρεις μέσα σου την αλήθεια. (2)

Η αγάπη των άλλων είναι μια συνέπεια φυσική που απλώς σου δείχνει πως η αγάπη σου, δηλαδή η δύναμή σου, είναι αλώβητη. Μ’ αγαπάνε σημαίνει μπορώ ν’ αγαπώ. (1)

Είναι αγών ο έρωτας. Αγών επικρατήσεως. (2)

Δεν ζητώ ανθρώπους να σκέφτονται σαν εμένα, αλλά να κάνουν σκέψεις συμπληρωματικές των δικών μου. (2)

Η μετριότητα κατάντησε να είναι κάτι το απαραίτητο! Η μετριότητα και η καπατσοσύνη! (2)

Στην Ελλάδα ζούμε πολυτελέστερα απ’ όσο μας επιτρέπουν τα μέσα μας, πέρα από τις οικονομικές μας δυνατότητες και τις ψυχικές μας ικανότητες. Αυτό ήδη μας δημιουργεί προβλήματα και θα μας προξενήσει μεγάλο κακό. (2)

Ποτέ δεν υπήρξε μια εποχή που οι άνθρωποι ήταν τόσο δύσθυμοι και μελαγχολικοί. Άλλωστε, αυτό εξηγεί από μία άποψη την τρομερή και μέχρις αηδίας οργάνωση της ευθυμίας. Καμιά εποχή δεν είχε οργανώσει τόσο πολύ την ευθυμία όσο η δική μας. Σε καμιά εποχή δεν έπαιζε πρωί πρωί στα σπίτια το ραδιόφωνο εύθυμες μουσικές, για να ξυπνήσουν οι άνθρωποι μελαγχολικοί και σχεδόν έτοιμοι να αυτοκτονήσουν. (1)

Γ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ: ΜΑΤΗΝ ΩΝΕΙΔΙΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΟΥ (Καστανιώτης)
 Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ: ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ (Καστανιώτης)

DE PROFUNDIS: Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΠΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ

De Profundis: Η αγάπη που δεν τολμά να πει το όνομά της

Διαρκεια : 80 ' 
Σκηνοθ.:Αθ. Καραγιαννοπούλου
Ερμηνεύει: Ν. Νίκας.

Αυτή η εκδοχή του έργου του Όσκαρ Ουάιλντ μεταμορφώνει τον ηθοποιό σε συγγραφέα και παρασύρει τους θεατές σε ένα ταξίδι άλλης εποχής.

Θέατρο Αγγέλων Βήμα

Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια,Κέντρο
Τηλ.: 2105242211

ΕΙΠΑΝ... ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΕΞΥΠΝΟΥ ΛΟΓΟΥ

Το χιούμορ είναι πάντα μια μικρή επανάσταση. Ανατρέπει συμβατικότητες βίαια και ξαφνικά. Σχετίζει μοναδικά καταστάσεις ασύμβατες. Το εξωφρενικό χρειάζεται μια απολύτως λογική βάση για να αναπτυχθεί. Είναι όπως οι μεγάλες επιστημονικές θεωρίες: απλό, ασυμβίβαστο, επαναστατικό, απρόσμενο, συμπυκνωμένο. Κρύβει μεγάλες αλήθειες. Οι άνθρωποι που διαθέτουν χιούμορ είναι κατά κανόνα ιδιοφυείς. Και όσο πιο ιδιοφυείς είναι, τόσο πιο αναπάντεχο, πιο καυστικό, πιο κυνικό είναι το χιούμορ τους. [...]

(Από τον πρόλογο της έκδοσης)

COCK

Cock

του Μάικ Μπάρτλετ 
Διαρκεια : 90 ' 
Σκηνοθ.:Μ. Θεοχάρης
Ερμηνεύουν: Δ. Μακαλιάς, Φ. Αθερίδου, Ηλ. Μουλάς, Αλ. Καλπακίδης. Σκην.-κοστ.: Ηλ. Δουλαδίρη.

Το έργο αναφέρεται με τολμηρό τρόπο στο ζήτημα της σεξουαλικής ταυτότητας μέσα από την κατάρρευση της σχέσης ενός γκέι ζευγαριού, όταν ο ένας από τους δύο ερωτεύεται μια γυναίκα

Θέατρο Αθηνών

Βουκουρεστίου 10,Κέντρο

ΔΕΝ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ

Από το 1942 έως το 1945, η Μπρουνχίλντε Πόµζελ υπήρξε στενογράφος ενός από τους µεγαλύτερους εγκληµατίες της Ιστορίας. Ως γραµµατέας του Υπουργού Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέµπελς, βρέθηκε στο κέντρο της εξουσίας της χιτλερικής Γερµανίας. Όµως ισχυρίζεται πως δεν είχε ιδέα για τις φρικαλεότητες του καθεστώτος που υπηρετούσε. Λίγο πριν από τον θάνατό της σε ηλικία 106 ετών, η Πόµζελ αφηγείται τη ζωή της µε αφοπλιστική ειλικρίνεια και µας δίνει µια εικόνα της κοινοτοπίας του κακού. Άνθρωποι κλεισµένοι στη δική τους προσωπική σφαίρα, που αδιαφορούν για τα κοινά και την πολιτική, άνθρωποι που κλείνουν τα µάτια παλεύοντας να επιβιώσουν. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Ο Thore D. Hansen παρουσιάζει και αναλύει την αφήγηση της Πόµζελ, µία συγκλονιστική µαρτυρία για το βάρος και τα όρια της προσωπικής ευθύνης, µία τροµακτική προειδοποίηση για το παρόν και το µέλλον. Πόσο κοντά είµαστε τελικά στο να φτάσουµε κι εµείς κάποια στιγµή να υποστηρίζουµε σαν κι εκείνη: «Δεν θέλαµε να ξέρουµε»;

ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ

Το Χελιδόνι

του Guillem Clua

σε σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα

«Το Χελιδόνι», του Γκιλιέμ Κλούα, σε σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα, και με πρωταγωνιστές τους Σοφία Σεϊρλή και Βασίλη Μαυρογεωργίου, μετά από τις sold out παραστάσεις της περασμένης χρονιάς, συνεχίζει στο θέατρο Γκλόρια Μικρό, από Δευτέρα 01 Οκτωβρίου 2018, κάθε Δευτέρα και Τρίτη για 18 παραστάσεις.
Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες Καταλανούς συγγραφείς, ο Γκιλιέμ Κλούα γράφει με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση της 12ης Ιουνίου 2016 στο gay bar του Ορλάντο, ένα υπέροχο, βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό έργο, ύμνο στην αγάπη και τη ζωή.
Η πραγματική σημασία αυτής της επίθεσης, τα κίνητρα του τρομοκράτη και η σκιά των θυμάτων του προκαλούν αντιπαράθεση ανάμεσα στην Αμέλια και τον Ραμόν, που θα τους οδηγήσει στην αποκάλυψη της αλήθειας γύρω από αυτά τα τρομερά γεγονότα. Αυτή η αλήθεια θα τους αναγκάσει να στοχαστούν γύρω από την ταυτότητα τους, την αποδοχή της απώλειας και την ευθραυστότητα της αγάπης, κάνοντας τους να ξεγυμνώνουν τις ψυχές τους και να ενώσουν με έναν τρόπο τις τύχες τους για πάντα.

25 Δεκ - 6 Ιαν 2019

Θέατρο ΓΚΛΟΡΙΑ

Ιπποκράτους 7, Αθήνα

ΛΙΓΗ ΖΩΗ

Τέσσερις φίλοι και συμφοιτητές μετακομίζουν, μετά την αποφοίτησή τους, στη Νέα Υόρκη για να φτιάξουν τη ζωή τους – άφραγκοι, χαμένοι, με μόνο τους στήριγμα τη φιλία τους και τις φιλοδοξίες τους: Ο ευγενής, ωραίος Γουίλεμ, επίδοξος ηθοποιός' ο Τζέι Μπι, ζωγράφος από το Μπρούκλιν, που προσπαθεί να κατακτήσει τον καλλιτεχνικό κόσμο' ο Μάλκολμ, αρχιτέκτονας σε μια σημαντική εταιρεία' και ο Τζουντ – ο ιδιοφυής, αινιγματικός Τζουντ. Όπως περνούν οι δεκαετίες, οι σχέσεις τους βαθαίνουν, αλλά και σκοτεινιάζουν, καθώς τις χρωματίζουν ο εθισμός, η επιτυχία, η περηφάνια. Ωστόσο η σπουδαιότερη πρόκληση, συνειδητοποιούν όλοι, είναι ο ίδιος ο Τζουντ, πλέον ένας απίστευτα χαρισματικός δικηγόρος μα και ένας άνθρωπος ολοένα και πιο διαλυμένος, με το σώμα του και τον νου του σημαδεμένα από τους ανείπωτους τρόμους της παιδικής του ηλικίας – κυνηγημένος από τραύματα που φοβάται ότι όχι μόνο δεν θα ξεπεράσει ποτέ, αλλά και θα τον ορίζουν για πάντα. Με πρόζα πλούσια και λαμπρή, η Γιαναγκιχάρα γράφει έναν τραγικό, υπερβατικό ύμνο στην αγάπη, μια αριστοτεχνική απεικόνιση του σπαραγμού, της τυραννίας της μνήμης και των ορίων της ανθρώπινης αντοχής.

Η ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΚΕΒΙΝ ΣΠΕΪΣΙ

Αινιγματική εμφάνιση του Κέβιν Σπέισι προκαλεί αναταράξεις στο διαδίκτυο : «Σας έλειψα;»

Με ένα διφορούμενο βίντεο ο ηθοποιός σπάει την σιωπή του μετά το τσουνάμι αποκαλύψεων εναντίον του για σεξουαλική παρενόχληση

tovima.gr, 25.12.2018

Με ένα διφορούμενο βίντεο στο διαδίκτυο ο μέγιστος ομολογουμένως Κέβιν Σπέισι προκαλεί εκ νέου αναταράξεις, αυτή τη φορά μέσω διαδικτύου.

Στην πρώτη του ανάρτηση μετά το τσουνάμι αποκαλύψεων εναντίον του για σεξουαλική παρενόχληση, και αφότου ανακοινώθηκε ότι πρόκειται να διωχθεί ποινικά για σεξουαλική επίθεση σε έφηβο τον Ιούλιο του 2016 κοντά στη Βοστόνη, ο γνωστός ηθοποιός σπάει τη σιωπή του.

«Let Me Be Frank» λέει  ο Κέβιν Σπέισι κοιτώντας την κάμερα σε ένα θεατρικό μονόλογο γεμάτο υπαινιγμούς και όλοι αναρωτιούνται:  Τι εννοεί; «Επιτρέψτε μου να είμαι ειλικρινής» ή «επιτρέψτε μου να είμαι ο Φρανκ»; (σ.σ. Το Frank σημαίνει ειλικρινής, αλλά και το όνομα του χαρακτήρα που υποδυόταν στο «House of Cards» ήταν «Frank Underwood»).

«Μπορώ να σας υποσχεθώ αυτό: Εάν δεν πλήρωσα το τίμημα για πράγματα που και οι δύο ξέρουμε ότι έκανα, σίγουρα δεν πρόκειται να πληρώσω για πράγματα που δεν έκανα», αναφέρει στο βίντεο 13 περίπου λεπτών που ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.

«Ξέρω τι θέλετε. Σίγουρα, μπορεί να προσπάθησαν να μας χωρίσουν, αλλά αυτό που έχουμε είναι πολύ δυνατό, πολύ ισχυρό. Άλλωστε έχουμε μοιραστεί τα πάντα εσείς κι εγώ. Σας είπα τα πιο βαθιά μου κρυμμένα και τα πιο σκοτεινά μυστικά. Σας έδειξα ακριβώς για το τι είναι ικανοί οι άνθρωποι. Σας σόκαρα με την ειλικρίνειά μου, αλλά κυρίως σας προκάλεσα και σας έκανα να σκεφτείτε. Και με εμπιστευτήκατε, παρότι ξέρατε ότι δεν έπρεπε», λέει ο Κέβιν Σπέισι.

Αναλυτικά στο βίντεο αναφέρει:

«Ξέρω τι θέλετε. Ω, σίγουρα, μπορεί να προσπάθησαν να μας χωρίσουν, αλλά αυτό που έχουμε είναι πολύ δυνατό, πολύ ισχυρό. Άλλωστε έχουμε μοιραστεί τα πάντα εσείς κι εγώ. Σας είπα τα πιο βαθιά κρυμμένα και τα πιο σκοτεινά μυστικά μου. Σας έδειξα ακριβώς για τι είναι ικανοί οι άνθρωποι. Σας σόκαρα με την ειλικρίνειά μου, αλλά κυρίως σας προκάλεσα και σας έκανα να σκεφτείτε. Και με εμπιστευτήκατε, παρά το ότι ξέρατε ότι δεν έπρεπε. Οπότε δεν τελειώσαμε ό, τι κι αν λέει ο καθένας. Άλλωστε ξέρω τι θέλετε: την επιστροφή μου.

Φυσικά κάποιοι τα πίστεψαν όλα και περίμεναν με ανυπομονησία να τα ομολογήσω. Πεθαίνουν να με ακούσουν να λέω ότι «όλα όσα ειπώθηκαν είναι αλήθεια» και ότι έπαθα ό,τι μου άξιζε. Δεν θα ‘ταν πολύ εύκολο να ήταν όλα τόσο απλά;

Και εσείς και εγώ ξέρουμε ότι ποτέ δεν είναι τόσο απλά, ούτε στην πολιτική ούτε στη ζωή. Όμως δεν θα πιστεύατε τα χειρότερα χωρίς αποδείξεις, σωστά; Δεν θα σπεύδατε να βγάλετε συμπεράσματα χωρίς να υπάρχουν στοιχεία. Θα το κάνατε; Το κάνατε; Αποκλείεται, είστε πιο έξυπνοι από αυτό.

Σε κάθε περίπτωση όλες αυτές οι υποθέσεις οδήγησαν σε ένα μη ικανοποιητικό τέλος. Σκεφτείτε πόσο πιο αξιομνημόνευτος θα μπορούσε να είναι ο αποχωρισμός μας. Εάν εγώ κι εσείς μάθαμε κάτι τα τελευταία χρόνια είναι ότι στη ζωή και στην Τέχνη, τίποτα δεν είναι εκτός ορίων. Δεν φοβηθήκαμε για όσα είπαμε για όσα κάναμε, και ακόμα δεν φοβόμαστε. Μπορώ να σας υποσχεθώ το εξής: Αφού δεν πλήρωσα το τίμημα για τα πράγματα που έχω κάνει, σίγουρα δεν πρόκειται να πληρώσω για όσα δεν έχω κάνει.

Σίγουρα θα πουν ότι είμαι ασεβής, ότι δεν παίζω με τους κανόνες, λες και στο παρελθόν έπαιξα ποτέ με τους κανόνες κάποιου. Ποτέ δεν το έκανα και το ξέρετε. Παρά τις σαχλαμάρες, την έχθρα, τα πρωτοσέλιδα, τις καταγγελίες άνευ δίκης – παρά ακόμα και τον θάνατό μου – αισθάνομαι όλως περιέργως καλά. Η αυτοπεποίθησή μου κάθε μέρα δυναμώνει και πολύ σύντομα θα μάθετε όλη την αλήθεια.

Μισό λεπτό. Τώρα που το σκέφτομαι, δε με είδατε ποτέ να πεθαίνω. Με είδατε; Τα φαινόμενα απατούν. Σας έλειψα;»

Ραγδαίες οι δικαστικές εξελίξεις

Στο μεταξύ, ανεξαρτήτως επιστροφής ή μη του Σπέισι στα τηλεοπτικά, οι εξελίξεις στο δικαστικό πεδίο είναι ραγδαίες. Όπως γράφει η εφημερίδα Boston Globe επικαλούμενη τον εισαγγελέα του νησιού Ναντάκετ, στη Μασαχουσέτη, ο Σπέισι πρόκειται να διωχθεί ποινικά για μια σεξουαλική επίθεση εναντίον ενός εφήβου, τον Ιούλιο του 2016.

Η αστυνομία του νησιού ερευνούσε από τον Νοέμβριο του 2017 αυτήν την επίθεση, αφού η μητέρα του αγοριού κατήγγειλε τον ηθοποιό, σε μια συνέντευξη Τύπου.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, που επικαλείται τον τοπικό εισαγγελέα Μάικλ Ο’Κίφι, η κατηγορία σε βάρος του πολυβραβευμένου ηθοποιού πρόκειται να απαγγελθεί επισήμως στις 7 Ιανουαρίου.Όταν το κίνημα #MeToo άρχισε να παίρνει διαστάσεις, ο Σπέισι κατηγορήθηκε από πολλούς άνδρες για σεξουαλική παρενόχληση και επιθέσεις όταν ήταν ανήλικοι και η καριέρα του στο Χόλιγουντ φαίνεται ότι καταρρέει.

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΟΣΚΑΡ

Σε ένα φτηνό ξενοδοχείο στο Παρίσι, ο Όσκαρ Ουάϊλντ (Rupert Everett) περνά τις τελευταίες στιγμές της ζωής του κι οι εικόνες του παρελθόντος ζωντανεύουν και τον μεταφέρουν σε άλλες εποχές. Κάποτε υπήρξε ο διασημότερος άνθρωπος στο Λονδίνο, ένας καλλιτέχνης που «σταυρώθηκε» από μια κοινωνία που αρχικά τον λάτρευε. Ήταν εκείνος ο εραστής που οδηγήθηκε στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος, αλλά συνεχιζε μια καταστροφικη πορεία ως τα τελευταία κεφάλαια της ζωής του.

Υπό το πρίσμα του θανάτου ο Όσκαρ αναστοχάζεται την αποτυχημένη προσπάθειά του να συμφιλιωθεί με την γυναίκα του Κόνστανς (Emily Watson), την αναζωπύρωση της ολέθριας ερωτικής σχέσης του με τον Λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας (Colin Morgan) και τον γεμάτο ζεστασιά και αφοσίωση Ρόμπυ Ρος (Edwin Thomas), ο οποίος μάταια προσπάθησε να τον σώσει από τον εαυτό του.

Από την Διέππη στην Νορμανδία, την Νάπολη και το Παρίσι, η ελευθερία για τον Όσκαρ Ουάιλντ είναι άπιαστο όνειρο κι εκείνος είναι πια ένας απένταρος αλήτης, παραγκωνισμένος από τους παλιούς γνωστούς του και αγαπημένος μιας παράξενης ομάδας παρανόμων και περιθωριακών, στους οποίους αφηγείται ιστορίες του παρελθόντος με το ασύγκριτο και ακούραστο πνεύμα του.

«Το έργο ζωής του Ρούπερτ Έβερετ –ο οποίος σκηνοθετεί, γράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί στο αισθαντικό πορτρέτο του Οσκαρ Ουάιλντ, είναι μια ερωτική επιστολή σε μια από τις μεγαλύτερες μορφές της ιστορίας του ανθρώπινου πνεύματος, αλλά και σε όλους αυτούς που, βουτηγμένοι στον υπόνομο, συνεχίζουν να κοιτάνε τ’ άστρα.» – Aπό το 59o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ - 6

Citing a study in the  Journal of Acquired Immune Deficiency Syndromes AIDSMap recently reported that “Awareness and use of HIV pre-exposure prophylaxis (PrEP) among black gay, bisexual and other men who have sex with men (MSM) in the United States increased significantly between 2014 and 2017. The study also showed that PrEP was reaching individuals with high levels of sexual risk, sexually transmitted infections (STIs) and substance use, the very individuals most in need of this highly effective form of HIV prevention.”

However,  the report goes on to say:

 HIV prevalence was significantly higher among PrEP users compared to individuals who were not on PrEP. The investigators stress this does not show PrEP failure but is likely due to factors such as poor medication adherence and lack of engagement with healthcare providers.

It is imperative to recognize that our findings reflect challenges to maintain proper usage of PrEP rather than biological failure of PrEP to protect against HIV,” write the authors. “HIV infections that have occurred among PrEP users are the result of suboptimal levels of drug concentrations because of challenges in adhering to PrEP medical regimens.”Black MSM account for the largest proportion of new HIV infections in the US. If current epidemiological trends continue, 60% of black MSM will be HIV positive by the age of 40. Tackling the HIV epidemic among black MSM is therefore an urgent public health priority.

“The impact of HIV in the lives of Black gay men is as much a story of moral failure as policy failure,” Charles Stephens of the Counter Narrative told Towleroad.  “Any discussion around how HIV impacts the lives of Black gay men, must center racial justice. In the public health conversation, we are far too often blamed for the health outcomes we experience, rather than the failures of health care institutions. This has everything to do with race. Any programmatic, clinical or policy agenda to address HIV among Black gay men  must center our human dignity, be informed by our culture, address systemic barriers rather than individual behaviors, and resist deficit based messaging and pathological narratives about our community.”

Stephens added that he would caution against blaming Black gay men for “lack of adherence” and not sufficiently engaging healthcare providers, as to why the study found higher HIV prevalence among PrEP users compared to those not on PrEP . “We must ask harder questions of healthcare providers, including what efforts have been taken to eliminate institutional barriers to care for Black gay men. And are the service providers offering PrEP culturally literate on working with Black gay men?” 

Savas Abadsidis (towleroad.com, 24/12/2018)

QUEER ΔΙΑ ΠΑΣΑΝ ΧΡΗΣΙΝ - 1

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη (18/12), ακτιβιστές της ομάδας Lesbians and Gays Support the Migrants, «χάκαραν» εκατοντάδες διαφημιστικές ταμπέλες του μετρό του Λονδίνου, με «οδηγίες» για το «πως να σταματήσετε μια απέλαση σε περίπτωση που συμβεί μπροστά σας»

Η ομάδα Lesbians and Gays Support the Migrants (Λεσβίες και Γκέι που Υποστηρίζουν τους Μετανάστες), μια ομάδα ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστών που δραστηριοποιούνται στο Λονδίνο και έχουν εμπνευστεί το όνομά τους από την θρυλική παρέμβαση υποστήριξης των ομοφυλόφιλων προς τον αγώνα των ανθρακωρύχων κατά της Μάργκαρετ Θάτσερ στα μέσα της δεκαετίας του '80, αποφάσισαν να προβούν σε μια κίνηση κατά των απελάσεων μεταναστών που λαμβάνουν χώρα από τις βρετανικές αρχές.

Lesbians and Gays Support the Migrants@lgsmigrants

Ακολουθώντας την παράδοση που τόσο βαθιά χάραξε στη βρετανική δημόσια σφαίρα και το βρετανικό κίνημα η εμβληματική ομάδα των LGSM (Lesbians and Gays Support the Miners) - με το να θέσει το ζήτημα της διαθεματικότητας των κοινωνικών αγώνων συνδέοντας τις διακρίσεις κατά των ομοφυλόφυλων με το εργατικό κίνημα, στην χρονική κορύφωση μάλιστα της αυταρχικής επέλασης του νεοφιλελευθερου σχεδίου της τότε βρετανίδας πρωθυπουργού - ο ομάδα των LGSMigrants, συνδέει τον δικό της αγώνα με ένα από τα πιο επίκαιρα ζητήματα της εποχής μας. Αυτό της μετανάστευσης και του ρατσισμού που τη συνοδεύει.

 «Δες το, Πες το, Σταμάτησέ το»

Αφορμή, εκτός από την Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη/τριας, αποτέλεσε και η καμπάνια που είχε διεξάγει πρόσφατα η εταιρία Συγκοινωνίες του Λονδίνου (ΤFL) με τίτλο "See It, Say It, Sorted" (Δες το, Πες το, Τακτοποιήθηκε"), σε συνεργασία με την αστυνομία και την τοπική κυβέρνηση, όπου μέσω των διαφημιστικών πάνελ των σταθμών, καλούσαν τους πολίτες να καταγγέλουν οτιδήποτε θεωρήσουν ύποπτο. Αποτέλεσμα οι τηλεφωνικές γραμμές να γεμίσουν με κλήσεις για «ύποπτους» σκουρόχρωμους και γενειοφόρους και την αστυνομία να προβαίνει με τη σειρά της σε πληθώρα ελέγχων και συλλήψεων κατά μεταναστών.

H τοπική εφημερίδα Evening Standard είχε τονίσει τον ρατσιστικό χαρακτήρα της συγκεκριμένης καμπάνιας, έχοντας λάβει τα εξοργιστικά σχόλια των αναγνωστών της, ενώ ο Guardian είχε ρωτήσει τους αναγνώστες του, εάν θεωρούν το συγκεκριμένο σλόγκαν, το «ενοχλητικότερο του αιώνα».

Σύνθημα της χθεσινής πρωτοβουλίας λοιπόν: «Δες το, Πες, Σταμάτησέ το» (See it, Say it, Stop it). Αναφερόμενοι προφανώς στον ρατσισμό και την τρομοϋστερία που κυριαρχεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια.

«Εμπνευσμένες από τους LGSM της δεκαετίας του '80, οι Λεσβίες και οι Ομοφυλόφιλοι που Υποστηρίζουν τους Μετανάστες, είμαστε μια κουήρ ομάδα που στέκεται αλληλέγγυα προς άλλες κοινότητες, οι οποίες αντιμετωπίζουν την κρατική βία και τις επιθέσεις από τα ΜΜΕ», αναφέρουν στο σύντομο βιογραφικό τους. «Στην παρούσα πολιτική συγκυρία, οι μετανάστες δέχονται το μεγαλύτερο πλήγμα της ακροδεξιάς βίας, δαιμονοποιούνται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες από το κράτος. Οι LGSMigrants αντλούν από τη δύναμη της κουήρ κοινότητας και την κατανόηση της ιστορίας των αγώνων μας ώστε να σταθούν στο πλάι εκείνων που βρίσκονται στην αιχμή της κυβερνητικής καταπίεσης σήμερα». (left.gr)

ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ. ΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΑΘΜΟΣ

Απόφαση σταθμός για ομοφυλόφιλο άντρα και το παιδί που έκανε με παρένθετη μητέρα

Αποτελεί ορόσημο για τη χώρα που απαγορεύει το σεξ μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλο

newsbeast.gr, 18/12/2018

Απόφαση ορόσημο για την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια έλαβε δικαστήριο στη Σιγκαπούρη, μια χώρα που δεν αναγνωρίζει τους γάμους ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου και που το ομοφυλοφιλικό σεξ απαγορεύεται.

Το ανώτατο δικαστήριο της Σιγκαπούρης αποφάσισε να επιτρέψει σε έναν γκέι να υιοθετήσει το παιδί που απέκτησε με παρένθετη μητέρα.

Ο 46χρονος άνδρας μαζί με τον επί 13 χρόνια σύντροφό του ταξίδεψαν στις ΗΠΑ για τη διαδικασία καθώς η παρένθετη μητρότητα απαγορεύεται στην πατρίδα τους. Για την όλη διαδικασία, όπως έγινε γνωστό, δαπάνησαν 200.000 δολάρια. Στη συνέχεια, προσπάθησε να υιοθετήσει το παιδί αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε το 2017, αφήνοντάς τον χωρίς νόμιμα γονικά δικαιώματα.

Βάσει νόμου, το 4χρονο σήμερα παιδί θεωρείται παράνομο καθώς η παρένθετη μητέρα και ο βιολογικός πατέρας του δεν είναι παντρεμένοι.

Η μητέρα από τη μεριά της, η οποία έχει παραιτηθεί των δικαιωμάτων της βάσει της συμφωνίας που έγινε, είναι αλλοδαπή, με αποτέλεσμα το παιδί να μην πληροί τις προϋποθέσεις για να αποκτήσει αυτομάτως την ιθαγένεια της Σιγκαπούρης.

Σύμφωνα με τον νόμο, παιδί μπορούν να υιοθετήσουν είτε άγαμοι είτε παντρεμένα ζευγάρια. Ωστόσο, από τη στιγμή που ο 46χρονος δεν μπορεί να παντρευτεί νόμιμα τον σύντροφό του, θα πρέπει να υποβάλει αίτηση για υιοθεσία ως άγαμος.

Τον Δεκέμβριο του 2017 το αίτημα του 46χρονου για να υιοθετήσει το παιδί του απορρίφθηκε με τον δικαστή Shobha Nair να υποστηρίζει πως η απόφαση λήφθηκε με κριτήριο την οικονομική συναλλαγή που έγινε με την παρένθετη μητέρα.

Τη Δευτέρα 17/12, ωστόσο, το ανώτατο δικαστήριο της Σιγκαπούρης αποφάσισε πως ο άνδρας, τα στοιχεία του οποίου δεν δημοσιεύτηκαν, μπορεί να θιοθετήσει το παιδί του.

«Η απόφασή μας δεν θα πρέπει να ληφθεί ως επιδοκιμασία για αυτό που ο άνδρας και ο σύντροφός του θέλησαν να κάνουν», ανέφερε ο δικαστής, Sunderesh Menon, προσθέτοντας πως δόθηκε «σημαντικό βάρος» στο ότι η απόφαση δεν θα «παραβιάσει τη δημόσια πολιτική που αφορά στη δημιουργία οικογενειών από άτομα του ίδιου φύλου». Τόνισε πάντως πως η απόφαση λήφθηκε με βάση την ευημερία του παιδιού.

Ο δικηγόρος του 46χρονου, Ivan Cheong μιλώντας στο BBC, ανέφερε πως ο πελάτης του είναι «πανευτυχής που στο τέλος της μακράς διαδικασίας υιοθεσίας, επικυρώθηκε η ευημερία του παιδιού. Στο τέλος της ημέρας πρόκειται για το τι είναι καλύτερο για το συμφέρον του παιδιού».

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Γιάννης Τσαρούχης

ΕΞΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΟΡΟΥ ΣΕ ΕΞΙ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ

Στο Φουαγιέ, με τον Δημοσθένη Παπαδόπουλο που σκηνοθετεί το «Έξι Μαθήματα Χορού σε Έξι Εβδομάδες»

monopoli.gr

Τι σας ενέπνευσε στο έργο «Έξι Μαθήματα Χορού σε Έξι Εβδομάδες»;

-         Ο συνδυασμός του χιούμορ με την συγκίνηση. Πρόκειται για ένα έργο που θίγει πολύ σοβαρά ζητήματα τους σύγχρονης κοινωνίας (τους η μοναξιά, η διαφορετικότητα ή ο συντηρητισμός) μ’ έναν τρόπο ουσιαστικό, αλλά και την ίδια στιγμή με μία ελαφρότητα και με τους κωμικές καταστάσεις. Η μουσική και ο χορός τους παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Κάνουν τον θεατή να δει από μία άλλη, όχι τόσο λογική, οπτική γωνία τους ήρωες και την ιστορία.

Περιγράψτε τους συνοπτικά τους δυο ήρωες του έργου.

-    Μία μεγαλοαστή κυρία εξήντα πέντε ετών καλεί στο σπίτι αυτός έναν σαρανταπεντάρη χορευτή από μία σχολή χορού, για να αυτός κάνει μαθήματα για έξι βδομάδες. Η κυρία αυτή είναι αρκετά πουριτανή, συντηρητική, νευρωτική και μόνη. Ο χορευτής είναι ανοιχτός, με πολύ χιούμορ, με κάποια περίεργα νευρικά ξεσπάσματα και επί χρόνια μόνος κι αυτός. Οι δύο αυτοί αντιφατικοί κόσμοι συναντιούνται και ξεκινά μία σχέση εκρηκτική, που στο τέλος γίνεται μία σχέση βαθιά ανθρώπινη και ουσιαστική.

Γιατί να έρθουμε στην παράσταση;   

-         Γιατί θα γελάσετε, θα συγκινηθείτε και θα ακούσετε ωραίες μουσικές. Και όσοι από εσάς σκέφτεστε με στερεότυπα, μπορεί να προχωρήσετε ένα βήμα παραπέρα.

Μεταφέρετέ μας κάτι που ανακαλύψατε σε σχέση με το έργο ή με τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια προετοιμασίας του έργου.

-    Αυτό που πάντα με εκπλήσσει σε κάθε δουλειά, είναι ότι το θέατρο είναι ο καθρέφτης πάνω στον οποίο βλέπουμε τον πραγματικό μας εαυτό.

Πώς θα περιγράφατε με τρεις λέξεις το έργο;

-         Αντίφαση. Σύγκρουση. Έλξη.

Επιλέξτε ένα αγαπημένο σας απόσπασμα από το κείμενο. 

-         «Οι άνθρωποι γίνονται αόρατοι όταν γερνάνε. Όταν γερνάς εξαφανίζεσαι. Η ταμίας στο σούπερ μάρκετ σε κοιτάζει και δεν σε βλέπει. Οι υπάλληλοι στα μαγαζιά μιλάνε μπροστά σου σαν να μην είσαι εκεί. Χρειάζεσαι κάποιον να σου κρατάει το χέρι. Μόνο τότε νιώθεις ότι έχεις τρεις διαστάσεις. Μία γριά γυναίκα μόνη είναι αόρατη.»

Θέατρο ΙΛΙΣΣΙΑ

Παπαδιαμαντοπούλου 4, Ιλίσια
Τηλ: 210 7210045, 210 7216317

ΤΥΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ (ΣΟΝΕΤΟ 29)

Το πιο πολυμεταφρασμένο θεατρικό έργο της καναδικής δραματουργίας, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την υποστήριξη της Πρεσβείας του Καναδά στην Αθήνα. 
Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής Κωνσταντίνος Κυριακού, σε συνεργασία με τον Πολυχώρο Vault Theatre Plus, παρουσιάζουν το έργο του Καναδού συγγραφέα Τζων Χέρμπερτ «Τύχη και των Ανδρών τα βλέμματα (Σονέτο 29)». 

Ένα έργο που εξερευνά τα παιχνίδια εξουσίας και σεξ σε μια ανδρική φυλακή, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το 1967 και έκτοτε μεταφράστηκε σε σαράντα διαφορετικές γλώσσες και παρουσιάστηκε σε περισσότερες από εκατό θεατρικές παραγωγές παγκοσμίως. Το 1968 κέρδισε το Massey Award στο “Dominion Drama Festival”, ενώ το 1975 βραβεύτηκε με το Floyd S. Chalmers Canadian Play Award.
Το πικρό, αυτοβιογραφικό, θεατρικό έργο που έγραψε ο Τζων Χέρμπερτ εμπνεόμενος από το «Σονέτο 29» του Σαίξπηρ, δίνοντάς του ως τίτλο τον πρώτο στίχο του, μιλάει για την αποσάθρωση, τον εκφυλισμό, τη βιαιότητα και την ομοφυλοφιλία μέσα στις φυλακές· ασχολείται με την αδικία της κοινωνίας, τη διαφθορά της Αστυνομίας και των σωφρονιστικών υπαλλήλων, αλλά και την ανάγκη φιλίας, στοργής και αγάπης μεταξύ των κρατουμένων. Το «Τύχη και των Ανδρών τα Βλέμματα (Σονέτο 29)» εστιάζει το δριμύ φως του πάνω στο Σμίττυ, έναν εύπιστο, ανεπιτήδευτο και ουσιαστικά μη παραβατικό κρατούμενο, ο οποίος έχει καταδικαστεί να εκτίσει ποινή έξι μηνών για ένα μικρό αδίκημα. 
Οι συγκρατούμενοί του είναι τρεις: ο Ρόκυ, ο προκλητικός και οπορτουνιστής τραμπούκος· η Κουΐνυ, ένας οργισμένος ομοφυλόφιλος που χρησιμοποιεί το διαβολικό σύστημα της φυλακής για να εξασφαλίσει τις δικές του ανέσεις και επιθυμίες· και η Μόνα, ένα ευγενικό αγόρι που διαχώρισε συνειδητά το μυαλό του από το σώμα του για να επιβιώσει, γι’ αυτό και αντιμετωπίζεται με βίαιο και αποτρόπαιο τρόπο ως σεξουαλικό αντικείμενο των συγκρατουμένων του. Ενώ υπάρχει και ο Φύλακας, ο οποίος απεικονίζεται ως το τραχύ πρόσωπο του αόρατου εξουσιαστικού τροχού. Η αλληλεπίδραση αυτών των χαρακτήρων δημιουργεί στο έργο μια επωαζόμενη ένταση που κορυφώνεται με την τελική διαφθορά του Σμίττυ, ο οποίος μεταλλάσσεται σε έναν αμοραλιστή πιο σκληρό και αδυσώπητο από τους συντρόφους του, όταν συνειδητοποιεί ότι το σωφρονιστικό σύστημα ως θεσμός κάθε άλλο παρά σωφρονίζει.
Τι συμβαίνει όταν κάποιος αρνείται να γίνει μέρος του συστήματος συμμαχιών των κρατουμένων; Μπορεί άραγε η σεξουαλική υποταγή, ο εκμηδενισμός της προσωπικότητας, ο ψυχολογικός εκφοβισμός να μεταμορφώσει ένα καλό κατά βάση ανθρώπινο ον σε έναν κυνικό και αναίσθητο κρατούμενο; Τελικά ποιος έχει περισσότερη δύναμη; Ο θύτης ή το θύμα; Ποιος είναι αυτός που έχει την επιλογή; Υπάρχει άραγε δικαίωμα στην επιλογή; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτονται στα παιχνίδια εξουσίας και της σεξουαλικής υποταγής του έργου! 

Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός

Βεβαίως όσοι το είδαμε στην Αθήνα στο Ασκητικό Θέατρο του μακαρίτη Κωνσταντίνου Μάριου με τους Γιώργο Κροντήρη, Σπύρο Μπιμπίλα, Σπύρο Κουβαρδά, Λεονάρδο Αυγερινό, Αντώνη Φουστέρη και τον ίδιο το σκηνοθέτη το 1981 γνωρίζουμε ότι το έργο δεν ανεβαίνει στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Μήπως πρέπει να υπάρξει η σχετική διόρθωση;

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2019 - 6

Λοιπόν φέτος δεν θα κυκλοφορήσει το πολυαναμενόμενο Ημερολόγιο των Πυροσβεστών της Θαραγόθα, απ' όπου οι φωτογραφίες της ανάρτησης, επειδή ο ισπανικός Δήμος αποφάνθηκε ότι είναι "σεξιστικό, εκφράζει την πατριαρχική κουλτούρα της μυώδους δύναμης, δεν περιέχει γυναίκες σε ίσο αριθμό με άντρες πυροσβέστες και δεν αντιπροσωπεύει όλους τους ανδρικούς σωματότυπους και όλες τις φυσικές καταστάσεις των μελών του Σώματος".

Και μη χειρότερα!