30.11.18

Ο ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΑΜΑΞΟΣΤΑΣΙΟ


Ο ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ «ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ» ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΑΜΑΞΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΟΣΥ ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ
Τρεις μεγάλες εκθέσεις για τη ζωή και το έργο του Nτα Βίντσι ενώνονται στην Αθήνα για πρώτη φορά - Ξεκίνησε η προπώληση εισιτήριων
30 Νοεμβρίου 2018 - 30 Μαρτίου 2019
H εταιρεία παραγωγής Λάβρυς, μετά την διαδραστική έκθεση Van Gogh Alive – The Experience που θαύμασαν περισσότεροι από 200.000 επισκέπτες στην Αθήνα, επανέρχεται και παρουσιάζει, σε συνεργασία με τη Grande Exhibitions,το Leonardo Da Vinci – 500 Years of Genius.
Ένα εμβληματικό κτίριο του κέντρου της Αθήνας, το Παλιό Αμαξοστάσιο του ΟΣΥ στο Γκάζι, μεταμορφώνεται για να φιλοξενήσει αυτή τη μοναδική εμπειρία. Με τη συνδρομή του Μουσείου Leonardo da Vinci στη Ρώμη, του Ινστιτούτου Lumiere Technology στο Παρίσι, αλλά και ειδικών από Ιταλία και Γαλλία, το Leonardo Da Vinci – 500 Years of Genius επιδεικνύει το πλήρες φάσμα των επιτευγμάτων του Λεονάρντο, τιμώντας έτσι τη μεγαλύτερη διάνοια όλων των εποχών, 500 χρόνια μετά το θάνατό του.
Τρείς εκθέσεις ενώνονται στην πιο ολοκληρωμένη έκθεση για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι που έγινε ποτέ στον κόσμο, δίνοντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να θαυμάσουν:
Τις μηχανικές εφευρέσεις του Λεονάρντο 
75 μοντέλα των εφευρέσεών του, αναπαραγωγές σε φυσικό μέγεθος, διαδραστικές μηχανές, αντίγραφα των περίφημων κωδίκων του και συνολικά πάνω από 200 εκθέματα σχεδιασμένα σε συνεργασία με το Μουσείο Leonardo da Vinci της Ρώμης.
Da Vinci Alive – The Experience
Μία καθηλωτική οπτικοακουστική, βιωματική εμπειρία που παρουσιάζει τη ζωή και το έργο αυτού του μεγάλου καλλιτέχνη και εφευρέτη.
Τα Μυστικά της Μόνα Λίζα
Τα μυστικά του πιο διάσημου έργου τέχνης στον κόσμο, αποκαλύπτονται για πρώτη φορά από τον Pascal Cotte και το Lumiere Technology Institute. Μία λεπτομερής επιστημονική ανάλυση και παρουσίαση του αινιγματικού αυτού πίνακα.
Η έκθεση με μια ματιά:
Πάνω από 200 μοναδικά εκθέματα του Μουσείου Leonardo da Vinci της Ρώμης
75 αντίγραφα των μηχανικών εφευρέσεων του Ντα Βίντσι
17 θεματικές ενότητες όπου αναδεικνύεται το πλήρες φάσμα του έργου του Λεονάρντο
Διαδραστικές εμπειρίες που ενθαρρύνουν τη γνώση διά της αφής
Κατανοητές επεξηγήσεις των θεωριών και των έργων του Ντα Βίντσι
Ανάλυση και ιστορικό περιεχόμενο των βασικών έργων του Ντα Βίντσι με τη χρήση διαδραστικών και διασκεδαστικών τεχνολογιών
Αντιπαραβολή ανάμεσα στο έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και στις σύγχρονες τεχνολογίες και μηχανικές εφαρμογές.
Χρήση της διαδραστικής και βιωματικής τεχνολογίας SENSORY4™  (elculture.gr)
Εισιτήρια - Προπώληση
Προπώληση: www.viva.gr | 11876 ¦ Από 8€ έως 15€
Κανονικές Τιμές:
Ενήλικες: 15€
Παιδιά / Φοιτητές / Άνεργοι / 65+: 12€
Η είσοδος στην έκθεση επιτρέπεται σε παιδιά άνω των τεσσάρων ετών. Για ομαδικές κρατήσεις καλέστε στο 210 7258510.



ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ... - 1


Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα AIDS, o Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε το Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» και τα Κέντρα Πρόληψης και Εξέτασης «Checkpoint».
Ο κ. Μητσοτάκης ενημερώθηκε για την κατάσταση του HIV στην Ελλάδα, καθώς και για την κοινωνική διάσταση της νόσου και το στίγμα που βιώνουν τα οροθετικά άτομα.
Στο σκέλος της πρόληψης, συμφώνησε με την ανάγκη δωρεάν διάθεσης της προφυλακτικής θεραπείας PrEP σε όσα άτομα επιθυμούν να τη λάβουν και αναγνώρισε το σημαντικό ρόλο των Checkpoint στην έγκαιρη διάγνωση
 «Είμαι εδώ για να στείλω με τον πιο εμφατικό τρόπο το μήνυμα ότι ο ιός HIV όχι απλά θεραπεύεται, αλλά όταν κάποιος πάρει τη σωστή θεραπεία, σταματά και να μεταδίδεται. Η έγκαιρη, δωρεάν και ανώνυμη διάγνωση είναι εξαιρετικά σημαντική. Γι’ αυτό το λόγο, η δουλειά που γίνεται εδώ στα Checkpoint έχει τόσο μεγάλη σημασία» τόνισε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
Η συζήτηση επικεντρώθηκε και στο μήνυμα «η επιστήμη έχει προχωρήσει, ήρθε η ώρα να προχωρήσει και η κοινωνία μας» της καμπάνιας «I’mPositive» που υλοποιούν η Θετική Φωνή και η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Με αφορμή αυτή την πρωτοβουλία, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε: «Είμαι εδώ για να στείλω και ένα μήνυμα ότι στην Ελλάδα του 2018 πρέπει να σπάσουμε στερεότυπα και διακρίσεις που έρχονται από το παρελθόν.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη σωστή ενημέρωση. Μία καλά ενημερωμένη κοινωνία, είναι η κοινωνία που δίνει σε όλες και σε όλους ίσες ευκαιρίες, μία κοινωνία η οποία τελικά δεν κάνει διακρίσεις».
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας Νίκος Δέδες ανέδειξε τον κρίσιμο ρόλο της παιδείας στην άρση των προκαταλήψεων και των στερεοτύπων που ωθούν ευάλωτες ομάδες στο περιθώριο.
Σε αυτή την κατεύθυνση, επανέλαβε το πάγιο αίτημα της Θετικής Φωνής για την εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής στο εκπαιδευτικό σύστημα, αποσπώντας την απάντηση του κ. Μητσοτάκη ότι «η επένδυση για το μέλλον, για την επόμενη γενιά, είναι η ένταξη του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ως υποχρεωτικού μαθήματος στα σχολεία».
Ο Πρόεδρος της Θετικής Φωνής Νίκος Δέδες δήλωσε αμέσως μετά τη συνάντηση: «Η οριστική αναχαίτιση του HIV/AIDS προϋποθέτει την ανάπτυξη των ευρύτερων δυνατών συμμαχιών σε όλο το φάσμα της πολιτικής ηγεσίας και της κοινωνίας μας. Συμπληρωματικά ως προς τη διασφάλιση της καθολικής πρόσβασης στη θεραπεία, την πρόληψη και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, απαιτείται η αντιμετώπιση των κοινωνικών προσδιοριστών του HIV.
Η ισονομία και η ορατότητα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, το δικαίωμα των χρηστών ψυχοδραστικών ουσιών σε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και θεραπείας, η αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου που ρυθμίζει την εργασία στο σεξ και η καταπολέμηση των στερεοτύπων που επισκιάζουν τις ζωές μας, αποτελούν πολιτικές παρεμβάσεις εξίσου κρίσιμες με την ίδια μας τη θεραπεία». (athensvoice.gr)

Παρεμπιπτόντως:
Μια θεραπεία είναι τα μέτρα που λαμβάνουμε στα πλαίσια μιας ιατρικής κατάστασης. Ο όρος μπορεί να αναφερθεί συγκεκριμένα σε μια ουσία ή μια διαδικασία που τελειώνει την ιατρική κατάσταση, όπως ένα φάρμακο, μια χειρουργική επέμβαση, μια αλλαγή στον τρόπο ζωής, ή ακόμα και μια φιλοσοφική νοοτροπία που βοηθά ένα πρόσωπο να θεραπευτεί. Μπορεί επίσης να αναφερθεί στην κατάσταση του να θεραπεύεσαι, ή να γιατρεύεσαι.
Το ποσοστό των ανθρώπων με μια ασθένεια που θεραπεύονται από μια δοσμένη θεραπεία, αποκαλούμενη το μέρος θεραπείας ή ποσοστό θεραπείας, καθορίζεται με τη σύγκριση της επιβίωσης των θεραπευθέντων ανθρώπων ενάντια σε μια αντιστοιχισμένη ομάδα ελέγχου που δεν είχε ποτέ την ασθένεια. Εάν ο καθένας που υπόκειται σε μια θεραπεία για μια ασθένεια θεραπεύεται, τότε όλοι θα παραμείνουν υγιείς και ζωντανοί, όπως ένα οποιοδήποτε πρόσωπο που δεν είχε ποτέ την ασθένεια.
Ενωμένο με την έννοια της θεραπείας είναι το μόνιμο τέλος της συγκεκριμένης περίπτωσης της ασθένειας. Όταν ένας άνθρωπος έχει το κοινό κρύωμα, και γίνεται καλά έπειτα από αυτό, ο άνθρωπος λέγεται ότι έχει θεραπευτεί, ακόμα κι αν ο άνθρωπος μια μέρα πιάσει ένα άλλο κρύωμα. Αντιθέτως, ένα πρόσωπο που έχει διαχειριστεί επιτυχώς μια ασθένεια, όπως ο διαβήτης, έτσι ώστε να μην παράγει κανένα ανεπιθύμητο σύμπτωμα προς το παρόν, αλλά χωρίς πραγματικά να έχει τελειώσει μόνιμα αυτό, δεν θεραπεύεται. (el.wikipedia.org)

Ο ΝΑΪΓΚΟΛΑΝ ΚΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ ΤΟΥ


Σε μια ξεχωριστή συνέντευξη ο Ράτζα Ναϊνγκολάν μίλησε για όσους τον αποδοκιμάζουν για τη συμπεριφορά του, αλλά και για την αδερφή του που είναι ομοφυλόφιλη.
Έτσι κι αλλιώς, ο Βέλγος άσος της Ίντερ δεν συνηθίζει να δίνει κοινότυπες συνεντεύξεις και όσα είπε στο «France Football» έχουν κάνει αίσθηση. 
Ο μέσος της Ίντερ απάντησε σε όσους τον κατηγορούν για τις κακές συνήθειές του, λέγοντας ότι αυτές δεν σημαίνουν ότι είναι κακός άνθρωπος. 
«Πίνω και καπνίζω και έχω ήσυχη τη συνείδησή μου. Δεν είμαι κακό παιδί, όπως πολλοί συνηθίζουν να λέμε για εμένα. Έχω μια φυσιολογική ζωή, αν και αντιλαμβάνομαι ότι σε κάποιους ίσως προκαλούν εντύπωση οι συνήθειές μου» είπε ο Ναϊνγκολάν, ο οποίος στη συνέχεια μίλησε για την δίδυμη αδερφή του λέγοντας: 
«Είναι ομοφυλόφιλη. Είναι ευτυχισμένη και εγώ βλέποντάς την. Το μέλλον και η ευτυχία ενός ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να αποτελούν αντικείμενο σχολιασμού από άλλους ούτε να κρίνονται από αυτούς».  (aek365.org, 28/11/2018)

28.11.18

ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΚΡΟΥΣΜΑΤΩΝ HIV ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ, ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ

Aυξήθηκαν τα κρούσματα του ιού HIV στην Ανατολική Ευρώπη: Μειώθηκαν
στη Δυτική
hellasjournal.com,  28/11/2018
Περισσότεροι από 130.000 άνθρωποι στην Ανατολική Ευρώπη διαγνώστηκαν με HIV τον περασμένο χρόνο, το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα στην περιοχή, ενώ ο αριθμός των νέων κρουσμάτων στη Δυτική Ευρώπη μειώθηκε, ανακοίνωσαν σήμερα ειδικοί της παγκόσμιας δημόσιας υγείας.
Χώρες της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας είδαν μείωση των νέων κρουσμάτων το 2017, κυρίως προερχόμενη από την μείωση κατά 20%, από το 2015, του ποσοστού των ομοφυλόφιλων ανδρών.
Συνολικά, σχεδόν 160.000 άνθρωποι διαγνώστηκαν στην Ευρώπη με τον HIV, ο οποίος προκαλεί το AIDS, σύμφωνα με στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) και το περιφερειακό γραφείο για την Ευρώπη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
“Είναι δύσκολο να την χαρακτηρίσουμε καλή είδηση δεδομένου ότι ήταν μια ακόμη χρονιά απαράδεκτα υψηλών ποσοστών ανθρώπων που μολύνθηκαν με τον HIV”, είπε η Σουζάνα Τζακάμπ, η διευθύντρια του περιφερειακού γραφείου του ΠΟΥ. Η ίδια κάλεσε τις κυβερνήσεις και τους αξιωματούχους υγείας να αναγνωρίσουν την σοβαρότητα της κατάστασης.
Η υπηρεσία του ΟΗΕ αρμόδια για την καταπολέμηση του AIDS, η UNAIDS, προειδοποίησε τον Ιούλιο ότι ο εφησυχασμός έχει αρχίσει να παρακωλύει τον πόλεμο κατά της παγκόσμιας επιδημίας με τον ρυθμό προόδου να μην επιτυγχάνει τον επιθυμητό στόχο. Περίπου 37 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι οροθετικοί.
Το Ευρωπαϊκό Γραφείο του ΠΟΥ περιλαμβάνει 53 χώρες με συνολικό πληθυσμό σχεδόν 900 εκατομμύρια. Περίπου 508 εκατομμύρια από αυτά είναι κάτοικοι των 28 χωρών μελών της ΕΕ και επιπλέον η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία.
Η κοινή έκθεση αναφέρει ότι ένας λόγος που συνεχίζουν να εμφανίζονται κρούσματα του ιού στην Ευρώπη είναι ότι πολλοί άνθρωποι που έχουν μολυνθεί από τον ιό διαγιγνώσκονται αργά, δηλαδή σε στάδιο που είναι πιθανόν να έχουν ήδη μεταδώσει τον ιό και η μόλυνση από τον ιό να είναι σε προχωρημένο στάδιο. Επίσης, η έκθεση διαπιστώνει ότι στην περιοχή της Ευρώπης οι άνδρες μολύνονται δυσανάλογα από τον HIV με το 70% των νέων κρουσμάτων HIV που διαγνώστηκαν το 2017 να αφορά άνδρες.
Από την αρχή της επιδημίας του AIDS την δεκαετία του 80, περισσότεροι από 77 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν μολυνθεί από τον HIV. Σχεδόν οι μισοί–35.4 εκατομμύρια– έχουν πεθάνει από AIDS.

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ



ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ
Ο  Jean Jacques Baudouin και ο νεαρός γιατρός Jean-Louis Frasca γνωρίστηκαν στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η ευτυχισμένη ερωτική τους σχέση τελείωσε απότομα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1996, όταν ο τριανταεξάχρονος τότε  Jean-Louis έχασε τη ζωή του σ’ ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα που προκάλεσε ένας μεθυσμένος οδηγός. 
Ο Jean Jacques βυθίστηκε στον πόνο της απώλειας του συντρόφου του και της απόρριψης από τους γονιούς του Jean-Louis που αρνιόντουσαν να αποδεχτούν την ομοφυλοφιλία του γιού τους. 
Ανυπόφορη οδύνη και πολύ αλκοόλ, μέχρι να βρει τον τρόπο να προχωρήσει και πάλι στη ζωή του: Επί 22 χρόνια κάθε μήνα γράφει ένα μικρό κείμενο για τον Jean-Louis στην εφημερίδα Le Monde προκειμένου να διατηρήσει «ζωντανή» τη μνήμη του αγαπημένου του. «Αν εμείς ξεχάσουμε τους ανθρώπους που αγαπήσαμε και χάσαμε, τότε αυτοί θα εξαφανιστούν για πάντα», λέει.


MARIASILVIA SPOLATO


Πέθανε στην πόλη Μπολτσάνο της Βορειοανατολικής Ιταλίας, σε ηλικία ογδόντα τριών ετών, η Μαρία-Σύλβια Σπολάτο, η πρώτη γυναίκα η οποία είχε δηλώσει ανοικτά, στην Ιταλία, ότι ήταν ομοφυλόφιλη.
Η Σπολάτο, καθηγήτρια μαθηματικών σε σχολείο, το 1972 είχε πάρει μέρος σε κινητοποιήσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, στους δρόμους της ιταλικής πρωτεύουσας. Η φωτογραφία της, με ένα πανό που έγραψε «ομοφυλόφιλη απελευθέρωση», είχε δημοσιευθεί από το ιταλικό περιοδικό Panorama, και η αναγνωρισιμότητά της, σε μια κλειστή και οπισθοδρομική κοινωνία, της είχε καταστρέψει τη ζωή.
Η καθηγήτρια αυτή απομακρύνθηκε από το σχολείο, λόγω «ατιμωτικής συμπεριφοράς». Παράλληλα, και η οικογένειά της την εγκατέλειψε και αναγκάσθηκε να ζει ως άστεγη, σε διάφορες ιταλικές πόλεις.
Ο τελευταίος της σταθμός ήταν το Μπολτσάνο, όπου αρχικά είχε νοσηλευτεί σε νοσοκομείο, με επικίνδυνη λοίμωξη στο πόδι. Στην συνέχεια, μπόρεσε να περάσει τα τελευταία της χρόνια σε οίκο ευγηρίας. Στους δρόμους, έψαχνε πάντα βιβλία και εφημερίδες, για να μπορεί να διαβάζει και να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Η ίδια, πριν πολλές δεκαετίες, είχε γράψει βιβλίο μαθηματικών, και δοκίμια για το φεμινιστικό κίνημα.
Όπως αναφέρει ο Τύπος, μετά από χρόνια απαράδεκτης λήθης, η Ιταλία θα πρέπει να οργανώσει, τώρα, πρωτοβουλίες και συνέδρια, αφιερωμένα σε μια γυναίκα που συνέβαλε στο να σπάσει ένα τείχος σιωπής και ρατσισμού, πληρώνοντας ακριβότατα τη θαρραλέα επιλογή της (ΑΠΕ/ΜΠΕ, 9/11/2018)

https://it.wikipedia.org/wiki/Mariasilvia_Spolato

Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ιγ' Ομοφυλοφιλία
Ο μόνος κινηματογραφικός τόπος στην Ελλάδα στον οποίο θα περίμενε κανείς να συναντήσει υπαινιγμούς για την ομοφυλοφιλία είναι η κωμωδία, και μάλιστα από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και μετά. Οι ομοφυλόφιλοι, άνδρες εκτός μίας εξαιρέσεως, εμφανίζονται για να διακωμωδηθούν, με πολύ ενισχυμένη τη θηλυπρέπεια στη συμπεριφορά τους. Ηθοποιοί όπως ο Τάκης Μηλιάδης υποδύονται πολύ συχνά το θηλυπρεπή, αλλά όχι σαφώς ομοφυλόφιλο άνδρα" για παράδειγμα, στο Τέρμα τα δίφραγκα (1962, σενάριο Ηλίας Μπακόπουλος, σκηνοθεσία Σάκης Τσολακάκης) είναι παντρεμένος με την πολύφερνη Ταϋγέτη, η οποία κρατά με στιβαρό χέρι τα ηνία του ζευγαριού.251 Η σεξουαλική αμφισημία του ρόλου γίνεται ένα παιχνίδι που δεν δημιουργεί βεβαιότητες στο θεατή, εξάπτει ωστόσο τη φαντασία του απέναντι σε μία κατάσταση απαγορευμένη στο δημόσιο —και στον ιδιωτικό αυτή την εποχή— χώρο και λόγο. Ο ίδιος ηθοποιός το 1967 στο έργο Ο κόσμος τρελλάθηκε είναι ο μόδιστρος Πάτροκλος, ο οποίος με τα λεγόμενά του δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Στα πέντε χρόνια που χωρίζουν τις δύο ταινίες πολλά έχουν προστεθεί στην ελληνική κινηματογραφική εικόνα της ανδρικής ομοφυλοφιλίας.
Η Μαρία Πλυτά το 1960 στο Άνδρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω έχει ίσως την πρώτη τολμηρή σκηνή, όταν δείχνει σε ένα μπαρ ένα μουστακαλή με πολύ ανδροπρεπή εμφάνιση να κοιτάζει επίμονα και με νόημα, στρίβοντας το μουστάκι του, τη Νινέτα (Βούλα Χαριλάου) μεταμφιεσμένη σε άνδρα. Η μεταμφίεση της εμφανίζει ένα νεαρό αγόρι με τρυφερά χαρακτηριστικά. Έτσι, δεν υπάρχει αμφιβολία για τα κίνητρα του μουστακαλή, ούτε για τις προτιμήσεις του. Ο υπόρρητος λόγος περνάει σαν κωμική κατάσταση: ο μουστακαλής, βλέποντας τη Νινέτα/Ντίνο να χορεύει ταγκό με τον Αλέκο (Τάκης Βαρλάμος), ορμάει να χορέψει και αυτός, χωρίς να συγκαλύπτει τις απώτερες διαθέσεις του. Το 1962, επίσης, στην κωμωδία του Μιχάλη Νικολόπουλου Εξυπνοι και κορόιδα, πολύ τολμηρό δείγμα αυτών των ετών, όπως αναφέραμε παραπάνω, τυχαία τάχα, αλλά καθόλου αθώα ένας νεαρός χαϊδεύει τον διπλανό του ερεθισμένος από το στριπτίζ που παρακολουθεί.
Εξίσου τυχαία, αλλά καθόλου αθώα θα μπορούσαν να θεωρηθούν και τα αγκαλιάσματα ή τα φιλιά που ανταλλάσσουν άνδρες κατά λάθος και αντιδρούν αμέσως μετά. Ο σείχης που μπαίνει στο δωμάτιο των οδαλισκών και χαϊδεύει κατά λάθος τον Παυλάκια (Νίκος Σταυρίδης, Κέφι, γλέντι και φιγούρα, 1958, Ηλίας Παρασκευάς) δεν παίρνει καν είδηση τού τι πραγματικά συμβαίνει, σε αντίθεση με το θεατή. Ενώ ο Λάκης φιλάει με πάθος τη Φλώρα (Γιάννης Βογιατζής, Έφη Οικονόμου, Το βλακόμουτρο, 1965, σενάριο Θεόδωρος Τέμπος, σκηνοθεσία Φίλιππος Φυλακτός), αυτή γλιστράει από την αγκαλιά του και τη θέση της παίρνει ο Πασχάλης (Γιάννης Γκιωνάκης), ο οποίος δέχεται τη συνέχεια των ασπασμών, μέχρις ότου να ανοίξει ο Λάκης τα μάτια του και να αντιληφθεί αηδιασμένος το λάθος του. Σε ένα πρώτο επίπεδο, οι σκηνοθέτες αναμένουν το γέλιο που απορρέει από μία σκανδαλιστική εικόνα, αλλά γνωρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο προκαλούν και συνειρμούς πέραν αυτής, τουλάχιστον για τη λιγότερο αθώα μερίδα του κοινού.
Οι ανύποπτοι περαστικοί στις κωμωδίες σκανδαλίζονται και μουρμουρίζουν «χάλασε ο κόσμος», όταν βλέπουν να φιλιούνται δύο άνδρες (Αχ! και νά 'μουν άνδρας) ή δύο γυναίκες (Το πλοίο της χαράς), επειδή αγνοούν ότι το ένα μέλος του ζευγαριού είναι παρενδεδυμένο. Όταν ο πατέρας της Ρένας (Χρήστος Τσαγανέας), στη δεύτερη κωμωδία, συνειδητοποιεί ότι φλέρταρε με έναν άνδρα μεταμφιεσμένο σε γυναίκα το προηγούμενο βράδυ, το θεωρεί μεγάλο ρεζιλίκι. Τέτοιες σκηνές προκαλούν τη χαιρεκακία των θεατών, οι οποίοι, γνωρίζοντας το πραγματικό φύλο των προσώπων, γελούν εις βάρος αυτού που ασυνείδητα εκτίθεται, επειδή το αγνοεί. Στον Μπούφο ο Σωτήρης Μουστάκας ντύνεται γυναίκα και χορεύει έναν αισθησιακό χορό, για να δείξει στους συνομιλητές του πώς σαγηνεύεται ένας άνδρας. Η παρένδυση επιτείνει το κωμικό αποτέλεσμα της συμπεριφοράς, των κινήσεων και της φωνής, που είναι αναντίστοιχες με το φύλο.
Εξίσου κωμική είναι η σκηνή στην οποία ο Μηνάς (Να ζη κανείς ή να μη ζη) βάζει το ξεπεσμένο αφεντικό του κύριο Γιώργο (Λάμπρος Κωνσταντάρας) να κοιμηθεί στο διπλό του κρεβάτι και ξαπλώνει και αυτός με αφέλεια
δίπλα του, μην αναγνωρίζοντας το προκλητικό της κατάστασης και αντισταθμίζοντάς το με την αφήγηση του μύθου του Θησέα, σαν καλός πατέρας που νανουρίζει το παιδί του. Η αθωότητα αυτής της καθησυχαστικής συνήθειας δείχνει στο θεατή ότι τίποτε το επιλήψιμο δεν υπήρχε στη σκέψη του Μηνά. Γι' αυτό οι δύο άνδρες συνεχίζουν να μοιράζονται το κρεβάτι, όπως θα μοιραστούν αργότερα και την αρραβωνιαστικιά του Μηνά, τη Νέλλη (Λίλιαν Μηνιάτη).
Ο ηθοποιός που καλλιεργεί το θηλυπρεπή και συνήθως ομοφυλόφιλο τύπο είναι ο Σταύρος Παράβας. Πρωτοεμφανίζεται στο ρόλο του Φίφη, αισθητικού στο επάγγελμα, στο Μικροί και μεγάλοι εν δράσει. Στον παρεμφερή ρόλο του κομμωτή Αντουάν (Και οι δεκατέσσερις ήταν υπέροχοι) έχει θηλυπρεπή συμπεριφορά, αλλά και μία αγαπημένη, τη Βάσω (Κλεό Σκουλούδη), πρόθυμο πειραματόζωο στα επιστημονικά του πειράματα και διατεθειμένη να ζήσει στο πλάι του ως νόμιμη σύζυγος του. Στα έργα Η Κλεοπάτρα ήταν Αντώνης, ή Η Κλεοπάτρα εν δράσει (1966, σενάριο Λάκης Μιχαηλίδης, σκηνοθεσία Κώστας Καραγιάννης), και Η χαρτορίχτρα μεταμφιέζεται σε γυναίκα, προσπαθεί να συμπεριφερθεί ως γυναικείο πρόσωπο, αλλά δεν κάνει ανοίγματα προς ομοφυλοφιλικές υποθέσεις. Στο Μπετόβεν και μπουζούκι (1965, σενάριο Γιώργος Ασημακόπουλος, σκηνοθεσία Ορέστης Λάσκος)252 επανέρχεται ως Φίφης, δαιμόνιος σκηνοθέτης του κινηματογράφου, με ιδιαίτερη αδυναμία στο μελόδραμα και ικανότητα να ανακαλύπτει νέα ταλέντα και να κάνει επιτυχίες. 
Με το Φίφης ο αχτύπητος (1966, σενάριο Λάκης Μιχαηλίδης, σκηνοθεσία Κώστας Λυχναράς) γίνεται πολύ δημοφιλής" σε ένα διπλό ρόλο υποδύεται δύο δίδυμα αδέλφια, τον Φώτη, πλοίαρχο του εμπορικού ναυτικού και αρραβωνιασμένο με την Καίτη (Νίκη Λινάρδου), και τον Φίφη, νουμερίστα σε καμπαρέ. Ο Φίφης αποδίδεται με στερεότυπα: έχει λεπτή φωνή, κουνάει χαρακτηριστικά τα χέρια, είναι πολύ υστερικός και αντιδρά με μεγάλο φόβο στις απειλές του επαγγελματικού του περιβάλλοντος, βάζει εύκολα τα κλάματα. Κωμικά αποτελέσματα παράγονται από τη σύγκρουση της ανδρικής του φύσης με τις «γυναικείες» του αντιδράσεις και τη «γυναικεία» του συμπεριφορά. Στα νούμερά του είναι μεταμορφωτής, εμφανίζεται δηλαδή ντυμένος γυναικεία ως Χαβανέζα και Κινέζα Σούζι Βονγκ.
Οι συντελεστές της κωμωδίας δεν παραμένουν όμως σε αυτό το αμφίσημο ως προς την ομοφυλοφιλία του προσώπου επίπεδο. Ο Φίφης έχει δεσμό με τον Ζανό (Χρήστος Δοξαράς), ο οποίος καταρχήν είναι ο αμπιγιέρ του, αλλά ταυτόχρονα αφήνει και πολλά υπονοούμενα για μία πολύ στενότερη μεταξύ τους σχέση αλληλεγγύης και συντροφικότητας. Με φόντο ένα διπλό, συζυγικό κρεβάτι οι δυο τους κουβεντιάζουν τα επαγγελματικά προβλήματα του Φίφη και αποφασίζουν από κοινού τις επιλογές του, όπως θα έκανε ένα οποιοδήποτε ζευγάρι. Όταν η Καίτη εισβάλλει στο καμαρίνι του Φίφη, για να του κάνει σκηνή, θεωρώντας ότι είναι ο Φώτης, ο Ζανό παρακολουθεί εκνευρισμένος και αποχωρεί επιδεικτικά, αποκαλώντας τον «προδότη» και «αποστάτη». Ο «αποστάτης» είναι χαρακτηρισμός οπωσδήποτε της μόδας, λόγω της πρόσφατης αποστασίας Μητσοτάκη (1965), αλλά απευθύνεται σε έναν άνθρωπο που υποτίθεται ότι ανήκει σε ειδική κατηγορία, από την οποία απομακρύνθηκε, αφού φαίνεται να είχε σχέση με γυναίκα — την Καίτη.
Ο ρόλος του Φώτη αναπτύσσεται στον αντίποδα του Φίφη. Ο Φώτης είναι άνδρας που υπερτονίζει λόγω και έργω τα ανδρικά του χαρακτηριστικά. Ο Φίφης τρώει χαστούκι από την Καίτη, που τον αποκαλεί «ρεζίλη», ο Φώτης τής δίνει χαστούκι, για να υπογραμμίσει αυτά που της λέει: «Εγώ είμαι άντρας και κρατάω το λόγο μου». Ο Φίφης είναι έρμαιο όσων τον κυνηγούν και δεν αντιδρά στις σωματικές τιμωρίες που του επιβάλλουν, παρά μόνο με απελπισία και κλάμα, ενώ ο Φώτης πιάνει όποιον τον απειλεί από το λαιμό και είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του με τη δύναμή του.
Η αντιπαράθεση των δύο προσώπων έχει έναν αδιαμφισβήτητο νικητή: τον Φώτη, την κατοχύρωση του ανδρισμού, την υπεροχή των ανδρικών ιδιοτήτων. Ενώ ο Φίφης εξευτελίζεται σε μία σκηνή, στην οποία οι διώκτες του τον βάζουν στη μέση και τον πετούν ο ένας στον άλλον, ο Φώτης εμφανίζεται για να τον απαλλάξει από το βασανιστήριο και να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Στη σκηνή του τέλους, στο κέντρο όπου γλεντούν το «τέλος καλό, όλα καλά» και τη λύση των παρεξηγήσεων, ενώ ο Φώτης έχει ζητήσει επισήμως την Καίτη από τα αδέλφια της και η υπόθεση τους προχωρεί αισίως, ο Ζανό απουσιάζει από το κάδρο. Δεν νομιμοποιείται, η σχέση του με τον Φίφη δεν μπορεί να βγει από τα όρια της κρεβατοκάμαρας.
Στο Μίνι φούστα και καράτε (1967, σενάριο Βασίλης Ανδρεόπουλος Γιώργος Βρασιβανόπουλος, σκηνοθεσία Βαγγέλης Σειληνός) ο Πέτρος (Γιώργος Πάντζας) μεταμφιέζεται σε Ρωμαίο πατρίκιο, για να πάει σε αποκριάτικο πάρτι, και συλλαμβάνεται από τη σπιτονοικοκυρά του (Σαπφώ Νοταρά) με την αρραβωνιαστικιά του φίλου του μεταμφιεσμένη σε νεαρό άνδρα (Ελένη Προκοπίου). Τα λάθος πρόσωπα σε λάθος μέρος συνοδεύονται πάντα από τις πιο απίθανες δικαιολογίες στις κωμωδίες, αλλά εδώ δικαιολογία είναι η εξομολόγηση ενός πάθους και η αντίδραση του περίγυρου σε αυτό. Η κυρία Αύρα, η οποία απέβλεπε στον όμορφο νοικάρη της, γίνεται έξαλλη, ερμηνεύει κατά το δοκούν γιατί δεν ευοδώθηκε μία μεταξύ τους σχέση και τον αντιμετωπίζει ως μίασμα, διασύροντάς τον σε όλο τον κόσμο. Ο συνταγματάρχης Λέων Κολάριος (Αλέκος Λειβαδίτης), του οποίου επρόκειτο να γράψει την οικογενειακή ιστορία,
τον απολύει αμέσως — γι' αυτόν η ομοφυλοφιλία είναι ένα λάθος, που δυστυχώς παρεισφρέει στις οικογένειες. Ο φίλος του, για χάρη του οποίου μπήκε σε περιπέτειες, μένει άναυδος ώς την ώρα που τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους.
Οι συντελεστές αυτής της κωμωδίας έχουν ως στόχο ένα πιο προκλητικό αποτέλεσμα από αυτά που εμφανίζονται συνήθως στην ελληνική οθόνη. Ένα στοιχείο για να το πετύχουν είναι η προκλητική στάση της Ρένας απέναντι στο φίλο του αρραβωνιαστικού της. Ένα δεύτερο στοιχείο, εξίσου ισχυρό με την επιπόλαιη γυναίκα που ρίχνεται σε άλλους άνδρες, είναι η εμφάνιση του ομοφυλόφιλου, η περιγραφή του πάθους του από τον ίδιο και οι αντιδράσεις των οικείων του από την αποκάλυψη. Προϋπόθεση για να περάσει το θέμα από τη λογοκρισία περί ασέμνων είναι η σύμβαση: ο θεατής γνωρίζει ότι αυτό δεν είναι μέρος της πραγματικότητας του φανταστικού προσώπου, ότι ο Πέτρος είναι άνδρας που υποκρίνεται κάτι που δεν είναι.
Κάποια στιγμή η Καίτη, αναφερόμενη στην ομοφυλοφιλία του Φίφη, κάνει λόγο για «μόδα της εποχής». Η εξέλιξη των ηθών κατά τη δεκαετία του 1960 επιτρέπει την κινηματογραφική παρουσίασή της με τρόπο αρκετά πιο διεξοδικό, με κάποιες κυριολεξίες, και όχι πια με στιγμιαία υπονοούμενα. Ταυτόχρονα όμως ο λόγος είναι σαφής και δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρανόησης. Το ότι εμφανίζεται μία ομοφυλοφιλική σχέση δεν σημαίνει κανενός είδους αποδοχή. Τα πρόσωπα που εμπλέκονται είναι σαφώς περιθωριακά, υποδεέστερα και δεν διαθέτουν βασικά κοινωνικά προτερήματα, όπως η αξιοπρέπεια. Είναι επίσης ευάλωτα, και κανείς δεν θα ήθελε να ταυτιστεί μαζί τους.
Προφανώς, δεν θέλουν να ταυτιστούν και οι πρωταγωνιστές, οι οποίοι για χάρη της εμπορικότητας δέχονται να υποδυθούν τέτοιους ρόλους. Γι' αυτό καλύπτονται σεναριακά. Στο ρόλο του ομοφυλόφιλου υπάρχει ένα αντίβαρο σε κάθε περίπτωση. Στον Φίφη είναι ο διπλός ρόλος του Παράβα, ο οποίος τονίζει ότι ο ηθοποιός απλώς υποδύεται πρόσωπα. Δεν είναι τυχαίο ωστόσο ότι υπερτονίζονται τα ανδρικά χαρακτηριστικά και ότι πάνω σε αυτά κλείνει η κωμωδία, χωρίς καθόλου να τα αμφισβητήσει. Ο Φώτης δεν είναι κωμικός, από λάθος εμπλέκεται σε κωμικές καταστάσεις και παρανοήσεις. Είναι ένας σοβαρός, έντιμος άνδρας. Στο Μίνι, φούστα και καράτε ο Πάντζας αναγκάζεται να υποδυθεί τον ομοφυλόφιλο και να υποστεί την κατακραυγή, αλλά έχει προηγουμένως γίνει σαφές στο θεατή ότι ενδιαφέρεται για την Τερέζα, με την οποία στη συνέχεια σχετίζεται. Ο ανδρισμός του επιδεικνύεται στη σκηνή στην οποία η Ρένα τον διεγείρει και αυτός περιγράφει την κατάσταση του με τολμηρά υπονοούμενα. Έτσι, ηθοποιοί υποδύονται ρόλους εμπλουτισμένους κωμικά, φροντίζοντας να μην τους ταυτίσει το κοινό με αυτούς. Οι περιπέτειες των ομοφυλόφιλων στην οθόνη είναι «για να γελάσουμε», χωρίς να διασαλεύεται η ηθική τάξη, και με σαφή καθορισμό των ορίων ανάμεσα στην πραγματικότητα και στις ανάγκες της μυθοπλασίας.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι παρόμοια μέτρα «προστασίας» λαμβάνονται για πρωταγωνιστικούς, και όχι για δεύτερους ρόλους. Για παράδειγμα, ο Μηλιάδης και ο Μουστάκας ως μόδιστροι (Ο κόσμος τρελλάθηκε" Το παιδί της μαμάς) ή ο Παράβας ως Φίφης στο Μπετόβεν και μπουζούκι δεν κατοχυρώνονται σεναριακά, δεν αναιρούν με κάποιον τρόπο την ομοφυλοφιλική τους εμφάνιση. Η βαρύτητα δεν είναι ίδια για έναν πρώτο και ένα δεύτερο ρόλο.
Δελβερούδη, Ελίζα – Άννα:
Οι νέοι στις κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου (1948-1974)

251. Κωνσταντίνος Κυριακός, Διαφορετικότητα και ερωτισμός, Αιγόκερως, Αθήνα 2001, σ. 64-70, 85-86.
252. Μεταφορά της μουσικής κωμωδίας των Γιώργου Ασημακόπουλου - Βασίλη Σπυρόπουλου - Παναγιώτη Παπαδούκα, που ανεβαίνει στο θέατρο «Ακροπόλ», από το θίασο Μπουρνέλλη, την 1η Σεπτεμβρίου 1961' Θέατρο 61, ό.π., σ. 47, 276' Θρύλος, ό.π., τ. Η', σ. 469.


24.11.18

ΤΑΪΒΑΝ. ΟΡΓΙΑ ΣΕ ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΟ ΝΑΟ


Σάλος στην Ταϊβάν από τα όργια ανάμεσα σε μοναχούς σε βουδιστικό ναό
Εκτός από το σεξ μέσα στο ναό, κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι μοναχοί έτρωγαν και κρέας αν και αυτό απαγορεύεται στη βουδιστική φιλοσοφία
protothema.gr
Σάλος έχει ξεσπάσει στην Ταϊβάν από τα βίντεο με όργια ανάμεσα σε μοναχούς σε βουδιστικό ναό που είδαν το φως της δημοσιότητας. Πρωταγωνιστής ο 29χρονος Κάι Χονγκ, ο οποίος εμφανίζεται στα περισσότερα από τα βίντεο να κάνει χρήση ναρκωτικών και να κάνει σεξ με διαφορετικούς άνδρες.
Μέχρι στιγμής στη δημοσίοτητα έχουν έρθει τρία βίντεο με τις πληροφορίες να θέλουν τον 29χρονο να έχει στην κατοχή του υλικό 200 gigabyte από τα άγρια πάρτι του.
Εκτός από το σεξ μέσα στο ναό, κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι μοναχοί έτρωγαν και κρέας αν και αυτό απαγορεύεται στη βουδιστική φιλοσοφία. Τις αποκαλύψεις για τον 29χρονο έκανε ένας άλλος μοναχός για να τον εκδικηθεί. Ο Σαν Ζι, όπως είναι το όνομά του, ήταν πρώην σύντροφος του Κάι Χονγκ και είχε γίνει μοναχός προκειμένου, κατά πληροφορίες, να είναι στο πλευρό του.Ο Κάι Χονγκ έχει διατελέσει γενικός γραμματέας της Ένωσης Νεαρών Κινέζων Βουδιστών και θεωρείτο ένας ανερχόμενος «αστέρας» στο χώρο αυτό.
Στην υπόθεση ενεπλάκη και η αστυνομία με έφοδο στο ναό που υπηρετεί ο 29χρονος. Στο δωμάτιό του βρήκαν χάπια αμφεταμίνης, βιάγκρα και προφυλακτικά. Ο Κάι Χονγκ παραδέχθηκε ότι έκανε χρήση ναρκωτικών και κινηματογραφούσε το σεξ που έκανε με άλλους άνδρες αλλά υποστήριξε ότι ποτέ δεν υποχρέωσε άλλους να πάρουν ναρκωτικά.

ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ HIV/AIDS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Παγκόσμια Ημέρα Κατά του AIDS : Ανησυχητικά τα στοιχεία για την Ελλάδα 
Η ηλικιακή ομάδα κατά τη οποία γίνονται οι περισσότερες διαγνώσεις του ιού HIV στη χώρα μας, είναι αυτή των 30-39 ετών, ενώ από το 2015 παρατηρείται αυξητική τάση στο ποσοστό των νέων διαγνώσεων σε άτομα ηλικίας 50-64 ετών, όπως προκύπτει από την ανάλυση των νέων διαγνώσεων των τελευταίων 9 ετών που ανακοίνωσε το ΚΕΕΛΠΝΟ εν όψει της 1ης Δεκεμβρίου 
(tanea.gr, 23/11/2018)
H ηλικιακή ομάδα κατά τη οποία γίνονται οι περισσότερες διαγνώσεις του ιού HIV στη χώρα μας, είναι αυτή των 30-39 ετών, ενώ από το 2015 παρατηρείται αυξητική τάση στο ποσοστό των νέων διαγνώσεων σε άτομα ηλικίας 50-64 ετών, όπως προκύπτει από την ανάλυση των νέων διαγνώσεων των τελευταίων 9 ετών που ανακοίνωσε το ΚΕΕΛΠΝΟ εν όψει της 1ης Δεκεμβρίου, Παγκόσμιας Ημέρας για το AIDS. 
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία οι νέες διαγνώσεις τα τρία τελευταία έτη (2016 – 2018) είναι σε σταθερά επίπεδα (≈5 ανά 100.000 πληθυσμού). 
Σύμφωνα με το σύστημα υποχρεωτικής δήλωσης, από την εμφάνιση της HIV λοίμωξης στη χώρα μας, μέχρι και την 31η Οκτωβρίου του 2018, έχουν καταγραφεί στο ΚΕΕΛΠΝΟ 17.241 περιστατικά HIV λοίμωξης (82,83% άνδρες). Από το σύνολο των ατόμων αυτών, 4.199 έχουν εμφανίσει AIDS και 10.177 βρίσκονται υπό αντιρετροϊκή θεραπεία. Ο συνολικός αριθμός των θανάτων ανέρχεται στους 2.846. 
Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων πραγματοποιεί την επιδημιολογική επιτήρηση της HIV λοίμωξης στην Ελλάδα κυρίως μέσω του συστήματος υποχρεωτικής δήλωσης των περιστατικών HIV/AIDS και των θανάτων, ενώ παρεμβαίνει καθ" όλη τη διάρκεια του χρόνου μέσω δράσεων στο γενικό πληθυσμό και ειδικότερα στις ευάλωτες ομάδες.

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ 24/11/2018


***





Παρεμπιπτόντως, όλοι εκείνοι οι "ακτιβιστές" που ωρύονταν επειδή δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία των οροθετικών εκδιδόμενων χωρίς προφυλάξεις γυναικών πώς γίνεται και τώρα σωπαίνουν σ' αυτή την υπόθεση που λογικά μπάζει από παντού; Μήπως επειδή δεν υπάρχει η άνωθεν εντολή από τους χορηγούς τους; Μήπως επειδή δεν θίγεται η χρυσοτόκος όρνιθα της πορνείας ή επειδή ο οδηγός του ταξί είναι αλλοδαπός;