31.12.15
30.12.15
29.12.15
Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ. ΣΤΗΝ 53η ΘΕΣΗ Η ΕΛΛΑΔΑ
This chart shows the Gay Happiness Index and Rank by country.
Happiness is a mental or emotional state of well-being defined by positive or pleasant emotions ranging from contentment to intense joy.A variety of biological, psychological, religious and philosophical approaches have striven to define happiness and identify its sources. Various research groups, including positive psychology, are employing the scientific method to research questions about what "happiness" is, and how it might be attained.
The Gay Happiness Index,the very first world wide country ranking based on 115,000 gay men.
<https://www.planetromeo.com/en/lgbt/gay-happiness-index/>.
28.12.15
ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΣΤΗ ΜΟΛΔΑΒΙΑ
“Because I Live Here!: Snapshots of Gay Lives in Moldova
Pavel (22)
Andrei (24)
Artiom (28)
Oleg (39)
Alexandr (65)
itgetsbetter.org
Nicu (18) & Igor (21)
We often walk our dog, Lada, in one of the city parks. There, we gaze at
the beauty of spring flowers, savor the time and happiness of being together.
It's important for as many people around us as possible to know about
LGBT lives, because by learning about our everyday lives, they will realize
that LGBT people are just like them. They have an ordinary life full of love
and happiness. There's nothing unusual in it. Because we live here, we want our
life to be easier; we want to be accepted the way we are and not be judged. If
it is going to be good, in ten years we think we would like to be still living
here and be happy together, and to have a family that is accepted by society.
I'm studying at the Academy of Music, Theatre,
and Fine Arts. Beside studying, I teach at a good manners club. I'm not
pretending to be a teacher, but rather I try to help students discover and
develop the aesthetics of speaking and thinking within them. The diction and
logic of speech have never been more interesting for me that they are now - I
am continuously challenged to grow and find new things, even when I believe the
information has been exhausted. I am not a teacher for them, I am a friend.
It would be great if we all found out more about
life, the soul, and love - be it heterosexuals, lesbians, gays, bisexuals, or
trangender people. Because I live here, I encounter no problems from anywhere
else. I hope that in ten years I will still see myself in Moldova, where I
would return after each journey from any corner in the world.
I am a bartender. I find my job quite interesting. Although I have a
rather small working space, I am constantly on the move. I cannot imagine
myself working in an office - it's too boring. I'm constantly engaged in
communicaiton with my co-workers and clients. Occassionally, funny incidents
happen at work, too.
It is important for LGBT people to be more visible in society because
visibility leads to the destruction of stereotypes. I live here and that's why
I am a free person. What is going to happen in ten years? I do not make plans
for such long periods of time, because life can change at any moment. This is
why I try to live every moment to the fullest. This is the way I am.
I come from Balti, but I've been living in Chisinau for nine years.
About once a month I visit my mother who has spent her entire life in the
'northern capital' of Moldova. She turned 67 in March, and taking advantage of
the occasion, I decided to introduce her to my boyfriend, Daniel. It was fun
watching their communication, because Daniel can't speak Russian and my
mum doesn't know English. However, they still managed to find a common
language, which made me extremely happy.
My life isn't that different from the life of others in Moldova: I also
go to work, pay the same taxes, and I strive to not break the law. The only
difference is that, unlike the heterosexual majority, I have to fight for the
right to be myself and not to be subjected to verbal and physical violence
every day. I was born in Moldova and I live in Moldova. I am a citizen of this
country, and this is exactly why the state must guarantee that all my rights
are respected. I don't know where I will end up in ten years, but wherever I go
and whatever I do, I hope there will be less hatred and violence around me.
Tolik (29)
I can cook and love cooking, but I am far from
being as good as my mother. I like spoiling myself with pastries from time to
time, for example, with an egg and mushroom roll.
It is important for as many people around as
possible to know about LGBT lives becasue we are the same human beings as
everyone else. I live here, and this is exactly why I want everyone else to
perceive me the way I am. I think that in ten years I will live where I live
now - in my Tiraspol bear den with a bear next to me.
I am a reserve officer. Currently I do sanitation engineering. A plumber
is like a doctor, because they come in the most difficult moment. Generally
speaking, I've had four occupations in my life: I am a radio mechanic engineer,
a sapper (an engineer in the military), a cook, and an electric welder. I bring
up an adopted son of my own, whom I am extremely proud of. I want to continue
living in my home country even in ten years. I would like to travel across a
couple countries, put my son on his feet, and to babysit grandchildren.
We are not different from others. We are the same human beings. I live
here. I am my country's citizen, and that's why I don't want us all to be
divided by any characteristics or to be told what to do.
Alexandr (65)
I go to the market every week. I walk with a cane because i have some
back problems. I take a stroller bag and off I go shopping. I am a pensioner.
The pension is never enough for living, so I have to rent out rooms in my
apartment to students. Neighbors always wonder why I live alone and why I don't
get married to a woman. They gossip a lot. I have a son, but he doesn't live in
Moldova.
When there is more reliable information about the LGBT lives in society,
the level of acceptance will increase, and people won't be afraid of one
another. I was born here and I live here. I want the pensioners to not live in
poverty anymore and to sleep well at night. In ten years I see myself only in
Moldova. I am 65; in ten years I will be 75. Will I still be alive? If only
there was no war, if only it were all quiet!
27.12.15
26.12.15
Ο ΗΡΩΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ
Ο ήρωας στρατιώτης που ήταν ομοφυλόφιλος
Αθανάσιος Έλλις (kathimerini, 24/12/2015)
Πρέπει να
ήταν το 1993, ίσως το 1994. Στην αμερικανική Κεντροαριστερά επικρατούσε
ευφορία. Υστερα από 24 χρόνια συνεχούς παρουσίας των Ρεπουμπλικανών στον Λευκό
Οίκο (Νίξον, Φορντ, Ρέιγκαν, Μπους) –με εξαίρεση την παρένθεση της τετραετίας
Κάρτερ–, ένας Δημοκρατικός, ο Μπιλ Κλίντον, είχε πρόσφατα εκλεγεί πρόεδρος και
επρόκειτο να σηματοδοτήσει μια σημαντική στροφή στην αμερικανική κοινωνία. Ο
Κλίντον ήταν υποστηρικτής των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων. Με δεδομένους τους
αρνητικούς συσχετισμούς της εποχής, η προσέγγισή του ήταν μετρημένη, αλλά η
κατεύθυνση σαφής, και η τελική στόχευση ορατή.
Τα πεδία των συγκρούσεων πολλά. Από συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης, μέχρι νομικές προσφυγές στα δικαστήρια. Αλλά, τελικά, όπως συμβαίνει συνήθως με τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν την αμερικανική κοινωνία, το κύριο πεδίο αντιπαράθεσης ήταν το Κογκρέσο.
Από τα πολλά περιστατικά έχω συγκρατήσει τη δραματική ακρόαση ενός γκέι αξιωματικού, νομίζω σε επιτροπή της Γερουσίας. Οι υπερσυντηρητικοί Ρεπουμπλικανοί ήταν κάθετα αντίθετοι στην ένταξη των ομοφυλοφίλων στις ένοπλες δυνάμεις. Ο Κλίντον ήθελε να ανοίξει την πόρτα του στρατού σε όλους, ανεξαρτήτως σεξουαλικών προτιμήσεων. Δύσκολο έργο. Τελικά άνοιξε την πρώτη χαραμάδα με τη συμβιβαστική λύση που υιοθετήθηκε, το λεγόμενο «don’t ask, don’t tell», όπου οι προϊστάμενοι δεν είχαν δικαίωμα να ρωτήσουν αν κάποιος στρατιώτης ήταν γκέι, και οι τελευταίοι δεν υποχρεούνταν να απαντήσουν.
Το σκηνικό στην ακρόαση ήταν γκρίζο. Η ατμόσφαιρα βαριά. Ο προηγούμενος αξιωματικός που είχε εμφανισθεί ενώπιον των γερουσιαστών υποστήριξε ότι η παρουσία ομοφυλοφίλων θα απειλούσε την αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων.
Η ακρόαση που ακολούθησε απεδείχθη συγκλονιστική. Ο αξιωματικός που είχε κληθεί να καταθέσει την εμπειρία του ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Το στήθος του γεμάτο παράσημα. Το αμερικανικό κράτος, ο ίδιος ο στρατός, είχαν αναγνωρίσει με τον πλέον επίσημο τρόπο τη γενναιότητά του.
Με το μειλίχιο ύφος του έβγαλε την πιο ηχηρή κραυγή αγωνίας: «Οταν έπεσα στη νάρκη για να σώσω την ομάδα μου από τον θάνατο, κανείς δεν με ρώτησε τι κάνω στην προσωπική μου ζωή». Ο αξιωματικός είχε χάσει τα δύο πόδια και το ένα χέρι του. Καθώς περιέγραφε το συμβάν και το πώς έσωσε τόσους ανθρώπους, θυσιάζοντας τη δική του σωματική ακεραιότητα, έβλεπες στα μάτια των νομοθετών μιαν εναλλαγή συναισθημάτων. Η αρχική απολυτότητα είχε δώσει τη θέση της στην αμηχανία, στην κατανόηση και, τελικά, στον θαυμασμό. Κάποιοι είχαν βουρκώσει. Η νεκρική σιγή που επικράτησε ήταν εκκωφαντική.
Οι νομοθέτες είχαν μπροστά τους έναν ήρωα. Εναν πραγματικό πατριώτη. Δεν είχε σημασία αν ήταν δεξιός ή αριστερός. Ετερόφυλος ή ομοφυλόφιλος. Ηταν ένας στρατιώτης που αγαπούσε τη χώρα του και το είχε αποδείξει με τον πιο γενναίο και επώδυνο τρόπο. Αυτός ο νηφάλιος άνθρωπος, ο παρασημοφορημένος αξιωματικός, καθόταν ενώπιόν τους και εξηγούσε ότι σημασία δεν έχει η επιλογή ερωτικού συντρόφου, αλλά η επιλογή ζωής.
Θυμάμαι έναν συντηρητικό γερουσιαστή που είχε το θάρρος να πάρει τον λόγο και να δηλώσει ότι, παρά την άποψή του για το θέμα, ένιωσε την ανάγκη να εκφράσει δημόσια τον σεβασμό του σε έναν Αμερικανό ήρωα: «Σας τιμώ για τον ηρωισμό σας και σας ευχαριστώ για όσα έχετε κάνει για την πατρίδα μας» («Sir, I salute you for your heroism and I thank you for what you have done for our country»), του είπε.
Δύο δεκαετίες αργότερα η Αμερική έχει κάνει άλματα. Τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων έχουν διασφαλισθεί και κάθε χρόνο που περνά σημειώνεται πρόοδος. Η οκταετία Κλίντον άλλαξε πολλά, όπως και αυτή του Ομπάμα. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα το γκέι περιοδικό «Out» είχε τον Μπαράκ Ομπάμα ως εξώφυλλο, με τον ενδεικτικό τίτλο «ο πρόεδρός μας».
Θα κλείσω, όχι με την κοσμική Αμερική του 1993, που για κάποιους ηχεί πολύ μακρινή, χρονικά, γεωγραφικά, κοινωνικά, αλλά με τη θρησκευόμενη Ελλάδα του 2015 και την αφοπλιστική ερώτηση που ετέθη προχθές στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο: «Μακαριώτατε, οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι παιδιά του Θεού;».
Τα πεδία των συγκρούσεων πολλά. Από συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης, μέχρι νομικές προσφυγές στα δικαστήρια. Αλλά, τελικά, όπως συμβαίνει συνήθως με τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν την αμερικανική κοινωνία, το κύριο πεδίο αντιπαράθεσης ήταν το Κογκρέσο.
Από τα πολλά περιστατικά έχω συγκρατήσει τη δραματική ακρόαση ενός γκέι αξιωματικού, νομίζω σε επιτροπή της Γερουσίας. Οι υπερσυντηρητικοί Ρεπουμπλικανοί ήταν κάθετα αντίθετοι στην ένταξη των ομοφυλοφίλων στις ένοπλες δυνάμεις. Ο Κλίντον ήθελε να ανοίξει την πόρτα του στρατού σε όλους, ανεξαρτήτως σεξουαλικών προτιμήσεων. Δύσκολο έργο. Τελικά άνοιξε την πρώτη χαραμάδα με τη συμβιβαστική λύση που υιοθετήθηκε, το λεγόμενο «don’t ask, don’t tell», όπου οι προϊστάμενοι δεν είχαν δικαίωμα να ρωτήσουν αν κάποιος στρατιώτης ήταν γκέι, και οι τελευταίοι δεν υποχρεούνταν να απαντήσουν.
Το σκηνικό στην ακρόαση ήταν γκρίζο. Η ατμόσφαιρα βαριά. Ο προηγούμενος αξιωματικός που είχε εμφανισθεί ενώπιον των γερουσιαστών υποστήριξε ότι η παρουσία ομοφυλοφίλων θα απειλούσε την αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων.
Η ακρόαση που ακολούθησε απεδείχθη συγκλονιστική. Ο αξιωματικός που είχε κληθεί να καταθέσει την εμπειρία του ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Το στήθος του γεμάτο παράσημα. Το αμερικανικό κράτος, ο ίδιος ο στρατός, είχαν αναγνωρίσει με τον πλέον επίσημο τρόπο τη γενναιότητά του.
Με το μειλίχιο ύφος του έβγαλε την πιο ηχηρή κραυγή αγωνίας: «Οταν έπεσα στη νάρκη για να σώσω την ομάδα μου από τον θάνατο, κανείς δεν με ρώτησε τι κάνω στην προσωπική μου ζωή». Ο αξιωματικός είχε χάσει τα δύο πόδια και το ένα χέρι του. Καθώς περιέγραφε το συμβάν και το πώς έσωσε τόσους ανθρώπους, θυσιάζοντας τη δική του σωματική ακεραιότητα, έβλεπες στα μάτια των νομοθετών μιαν εναλλαγή συναισθημάτων. Η αρχική απολυτότητα είχε δώσει τη θέση της στην αμηχανία, στην κατανόηση και, τελικά, στον θαυμασμό. Κάποιοι είχαν βουρκώσει. Η νεκρική σιγή που επικράτησε ήταν εκκωφαντική.
Οι νομοθέτες είχαν μπροστά τους έναν ήρωα. Εναν πραγματικό πατριώτη. Δεν είχε σημασία αν ήταν δεξιός ή αριστερός. Ετερόφυλος ή ομοφυλόφιλος. Ηταν ένας στρατιώτης που αγαπούσε τη χώρα του και το είχε αποδείξει με τον πιο γενναίο και επώδυνο τρόπο. Αυτός ο νηφάλιος άνθρωπος, ο παρασημοφορημένος αξιωματικός, καθόταν ενώπιόν τους και εξηγούσε ότι σημασία δεν έχει η επιλογή ερωτικού συντρόφου, αλλά η επιλογή ζωής.
Θυμάμαι έναν συντηρητικό γερουσιαστή που είχε το θάρρος να πάρει τον λόγο και να δηλώσει ότι, παρά την άποψή του για το θέμα, ένιωσε την ανάγκη να εκφράσει δημόσια τον σεβασμό του σε έναν Αμερικανό ήρωα: «Σας τιμώ για τον ηρωισμό σας και σας ευχαριστώ για όσα έχετε κάνει για την πατρίδα μας» («Sir, I salute you for your heroism and I thank you for what you have done for our country»), του είπε.
Δύο δεκαετίες αργότερα η Αμερική έχει κάνει άλματα. Τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων έχουν διασφαλισθεί και κάθε χρόνο που περνά σημειώνεται πρόοδος. Η οκταετία Κλίντον άλλαξε πολλά, όπως και αυτή του Ομπάμα. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα το γκέι περιοδικό «Out» είχε τον Μπαράκ Ομπάμα ως εξώφυλλο, με τον ενδεικτικό τίτλο «ο πρόεδρός μας».
Θα κλείσω, όχι με την κοσμική Αμερική του 1993, που για κάποιους ηχεί πολύ μακρινή, χρονικά, γεωγραφικά, κοινωνικά, αλλά με τη θρησκευόμενη Ελλάδα του 2015 και την αφοπλιστική ερώτηση που ετέθη προχθές στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο: «Μακαριώτατε, οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι παιδιά του Θεού;».
25.12.15
XXX STAR WARS PARODY
On
the same day that the world went wild for the latest instalment in the Star
Wars film franchise, some people were going wild for something else.
Featuring
the well-known characters Luke, Obi-Wan, Darth Vader, Han Solo and lots of
stormtroopers, the parody was released on the same day as Star Wars: The Force
Awakens.
A
perfect treat for Christmas – the first in the Men.com instalments will be
released on 25 December.
With
surprisingly high production values, the series will seemingly contain orgies
with Luke and some stormtroopers, Han Solo going down on Darth Vader and Luke
being “trained” as a Jedi by Obi Wan.
Η ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑ
Η Ζωή το 2016
του Πάνου Παπαδόπουλου (BHMAgazino, 27-12-2015)
