ΜΕΞΙΚΟ 1810 - 2010. Ο ΤΟΠΟΣ ΔΙΧΩΣ ΟΡΙΑ

*****

.
El lugar sin límites (The Place Without Limits) is a 1978 film directed by Arturo Ripstein, produced in Mexico and based on the 1966 novel of the same name written by Chilean José Donoso.

The novel tells the story of a bordello, and details the prostitutes' way of life. The main character is Manuela, the transvestite who owns the bordello. A number of other memorable characters are introduced. The novel was well received, and is considered a piercing investigation of values and identity.

.

ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΚΕΪ ΑΝΔΡΩΝ 3. Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑ ΧΩΡΑΝ ΠΟΣΟΣΤΑ ΤΩΝ "ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΩΝ" ΚΑΙ "ΠΑΘΗΤΙΚΩΝ" ΓΚΕΪ ΑΝΔΡΩΝ ΤΟΥ MANHUNT

We were curious about which countries had the highest percentage of tops versus bottoms, so we crunched the numbers for Manhunt‘s most active markets and came up with some very intriguing results.

.

FROM TOP TO BOTTOM
(Numbers indicate percentage of tops)

1. Costa Rica – 62.37%
2. Venezuela – 61.73%
3. Cuba – 61.48%
4. Panama – 60.93%
5. Dominican Republic – 60.88%
6. Colombia – 59.54%
7. Portugal – 58.39%
8. Italy – 58.18%
9. Spain – 57.92%
10. Egypt – 57.71%
11. Argentina – 57.69%
12. India – 57.45%
13. Chile – 57.31%
14. Switzerland – 56.91%
15. New Zealand – 56.60%
16. South Africa – 56.58%
17. Brazil – 56.08%
18. Greece – 55.95%
19. Israel – 55.43%
20. Ireland – 55.12%
21. Philippines – 54.63%
22. Belgium – 54.46%
23. Australia – 54.02%
24. Thailand – 53.41%
25. Mexico – 53.17%
26. Netherlands – 52.95%
27. USA – 52.80%
28. South Korea – 52.26%
29. Canada – 52.01%
30. France – 51.79%
31. Sweden – 51.65%
32. Peru – 51.05%
33. England – 50.64%
34. Germany – 49.56%
35. China – 49.48%
36. Indonesia – 48.92%
37. Russia – 48.69%
38. Malaysia – 48.51%
39. Taiwan – 46.95%
40. Denmark – 46.40%

.

(manhuntdaily.com)

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ - ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ - Γ. ΠΑΛΑΜΙΔΑΣ - Δ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

ΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑΣΜΑΤΑ

1981. ΑΛΛΟΙ ΔΥΟ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΑΣΧΗΜΟΝΟΥΣΑΝ ΣΕ ΣΙΝΕΜΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Μακεδονία, 6/1981

ΜΕΞΙΚΟ 1810 - 2010. ΠΑΤΡΙΑ ΧΙΜΕΝΕΣ - ΝΑΝΣΙ ΚΑΡΝΤΕΝΑΣ

*****

Patria Jiménez (born Elsa Patria Jiménez Flores in 1957 in San Luis Potosí, Mexico) is an openly lesbian Mexican politician and head of El Clóset de Sor Juana (Sister Juana's Closet). In 1997, representing the PRD, she became the first openly gay member of Mexico's legislature in the country's history —indeed, the first in any legislature in Latin America.
Jiménez is the long time head of Sister Juana’s Closet, a lesbian rights group named after Juana Inés de la Cruz, a Carmelite nun and renowned Mexican poet. It is a United Nations accredited Non-Governmental Organization (NGO).
Both as a civil rights leader and a member of the government, Jimenez is a major Latin American voice for LGBT rights and civil rights in general.
Jiménez is a member of the Party of the Democratic Revolution (PRD). In 1997 she was elected federal deputy hence she served during the LVII Legislature of the Mexican Congress. In 2000 she was elected substitute Senator but took office in the senate until 2006 when senator Demetrio Sodi left that position therefore she served as senator during the final months of the LIX Legislature. (en.wikipedia.org)

Nancy Cárdenas (1934 - 1994)

Poet, journalist, playwright, director, and activist, Nancy Cárdenas was perhaps the first out lesbian public figure in Mexico and a pioneer in the Mexican gay movement. From small-town roots, she traveled extensively to study theater and writing, finally returning to Mexico to become a motivating force in Mexican gay politics and culture.
Cárdenas was born on May 29, 1934 in the town of Parras, Coahuila in the far north of Mexico. She described her hometown wryly as "a 400 year old small town with a million trees, 20 thousand people and only one access road."
She received her primary and secondary education there, but went on to earn a university degree and a Ph.D. in dramatic arts in Mexico City at the Universidad Nacional Autónoma de México. In 1960-1961, she studied film and theater at Yale University in the United States, and in 1961 she continued her education in Lodz, Poland, studying Polish language and literature.
After her European travels, Cárdenas returned to Mexico City, where she worked in radio, first in production, then as an actress. She also worked as a journalist and translator. During this time, she was also active politically and was arrested while participating in 1968 student protests against police violence.
Always, Cárdenas's first love was the theater. In 1960, she wrote El cantaro seco, or The Empty Pitcher, which was produced at the Universidad Nacional. Subsequently, she continued to write plays, but in 1970 she also began to direct and produce, often adapting the plays she produced. Her first effort, El efecto de los rayos gamma sobre las caléndulas (a translation of Paul Vindel's The Effect of Gamma Rays on Man-in-the-Moon Marigolds), won first prize from the Associación de Críticos de Teatro.
In the early 1970s, Cárdenas became aware of gay liberation movements in Europe and the United States. She began to seek out ways to improve the condition of lesbians and gay men in her own country. She opened her home to gatherings of gay and lesbian writers who began the process of expressing a positive gay Mexican identity.
In 1973, Cárdenas took the courageous and irrevocable step of joining a discussion of homosexuality on a national television program. Her appearance on Jacobo Zabludovsky's 24 Horas placed Cárdenas squarely in the public eye as a lesbian.
She made the most of that position. In 1974, she founded el Frente de Liberación Homosexual (FLH).
As one of very few out women in Mexico, Cárdenas felt it was her role to increase the visibility of Latina lesbians. She attended lesbian conferences in Latin America and the Caribbean, and she began to write and produce more overtly lesbian plays, including El día que pisamos la luna or The Day We Walked on the Moon (1981) and Sexualidades (1993).
She also translated and adapted many lesbian works for Mexican audiences, including El pozo de la soledad (1985)--Radclyffe Hall's The Well of Loneliness . She was able to make use of her distinguished position within Mexico's theatrical community to gain the sponsorship of many celebrities for Ser Humana, an organization for adults and children with AIDS, which she founded in 1992.
Cárdenas died in Mexico City of breast cancer on March 23, 1994. She remained an activist and an important figure in Mexican theater and literature until the end of her life.
Although her works have not yet received the mainstream attention or translation they might have achieved had she not been such an outspoken lesbian, she has been given a fitting honor by Mexican lesbians. In 1995, a lesbian history archive was created and given the name "Centro de Documentación y Archivo Histórico Lésbico de México, América Latina y el Caribe Nancy Cárdenas."
Tina Gianoulis (glbtq.com)

ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΚΕΪ ΑΝΔΡΩΝ 2. Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑ ΧΩΡΑΝ "ΜΕΓΕΘΗ" ΤΟΥ MANHUNT

Have you ever wondered which country is home to the largest penises? In a quest to find the answer, we’ve taken data from forty of Manhunt‘s top markets, and the results are extremely revealing!

.

.

1. Denmark – 19,3 cm
2. Italy – 18,9
3. Sweden – 18,9
4. Australia – 18,8
5. Netherlands – 18,8
6. Belgium – 18,8
7. England – 18,7
8. Switzerland – 18,7
9. USA – 18,7
10. Greece – 18,7 cm
11. Dominican Republic – 18,7
12. France – 18,7
13. New Zealand – 18,7
14. Ireland – 18,6
15. Panama – 18,6
16. Spain – 18,6
17. Canada – 18,5
18. Cuba – 18,5
19. Israel – 18,5
20. Portugal – 18,4
21. Brazil – 18,4
22. Egypt – 18,3
23. South Africa – 18,3
24. Germany – 18,3
25. Argentina – 18,3
26. Chile – 18,2
27. Colombia – 18,2
28. Russia – 18,1
29. Costa Rica – 18,1
30. Venezuela – 18,1
31. South Korea – 17.,7
32. Peru – 17,7
33. Mexico – 17,5
34. China – 17,4
35. Thailand – 17,3
36. India – 17,1
37. Taiwan – 16,7
38. Indonesia – 16,6
39. Philippines 15,6
40. Malaysia – 15,4

.
(manhuntdaily.com)

Σε ποια χώρα του κόσμου πιστεύετε ότι οι γκέι άνδρες λένε τα μεγαλύτερα ψέματα;

ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΣΤΟ ΠΕΚΙΝΟ

Beijing police raid popular gay park, take away dozens in security sweep ahead of national day
GILLIAN WONG (Associated Press, 28/9/2010)
BEIJING — Beijing police raided a popular outdoor hangout for gay men and took dozens in for questioning over the weekend as part of a security sweep ahead of China's National Day holiday, an activist said Tuesday.
At least 80 gay men were taken away from a park in the capital's Haidian district by police during night raids on Saturday and Sunday, said Guo Ziyang, a project manager with the Beijing Working Group of Gay Movement, a non-governmental group that promotes gay rights.
The men were brought to the police station where they were questioned and asked to show their identity cards, said Guo, who interviewed several of the men. He added that there were rumors that some men were made to take blood tests.
Beijing's Public Security Bureau did not immediately respond to a faxed list of questions.
The Global Times newspaper cited Zi Xiangdong, a spokesman with the bureau, as saying the campaign was part of the city's annual security inspection ahead of the National Day holiday. He did not say what regulations the men who were taken away were suspected of violating, the paper said.
Police officers and SWAT teams swarmed the Mudanyuan Park in about 20 vehicles, the paper said, citing witnesses.
U.S.-based Chinese AIDS activist Wan Yanhai, founder of the Beijing Aizhixing Institute, said his group "strongly condemned" the raid. Wan said in a statement the raid was "extremely rude, violent and lacking in legal basis."
Wan urged police to release all individuals taken away from the park and issue an apology.
Gay rights in China have come a long way since the years just after the 1949 communist revolution when homosexuality was considered a disease from the decadent West and feudal societies, and gay people were persecuted. Sodomy was decriminalized in 1997, and homosexuality was finally removed from the official list of mental disorders in 2001.
But homosexuality remains a sensitive topic and gays are frequently discriminated against and ostracized.
Chinese authorities often blanket the country's capital with tight security ahead of special anniversaries such as the Oct. 1 National Day, which is followed by a weeklong holiday.
Last year, ahead of the 60th anniversary of communist rule, Tibet was closed to foreign tourists, submachine gun-toting SWAT units were mixing among crowds in Beijing, activists were rounded up and even kite-flying was banned in the capital. Security was also tightened in 2008 ahead of the Beijing Olympics.
China plans to close its border with Kyrgyzstan during the holiday period, said a man surnamed Wang at the Yierkeshitan Port on the border with the Central Asian country, although he did not know when exactly the border would be closed.

1981. ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ Ο ΕΡΓΑΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΑΙΑ

Μακεδονία, 5/1981

ΜΕΞΙΚΟ 1810 - 2010. ΓΙΟΥΡΙ ΝΤΕ ΓΚΟΡΤΑΡΙ - ΕΝΤΜΟΥΝΤΟ ΕΣΚΑΜΙΓΙΑ

********

Ο Yuri de Gortari Krauss και ο Edmundo Escamilla Solís άνοιξαν το εστιατόριο La Bombilla Ò, στην Πόλη του Μεξικού το 1990. Από τότε ασχολούνται συνεχώς με τη διάσωση, όσο και με την έρευνα και διάδοση της μεξικανικής γαστρονομίας σε συνάρτηση με την ιστορία και τον πολιτισμό του Μεξικού. Έτσι δημιούργησαν το concept της συζήτησης για θέματα μεξικανικού πολιτισμού και ιστορίας με το κοινό παράλληλα με τη διενέργεια της γευσιγνωσίας και το μάθημα μαγειρικής. Είναι προφανές ότι το concept εστιάζεται κάθε φορά σε άλλη ιστορική στιγμή και, κατά συνέπεια, σε άλλο ύφος κουζίνας. Το concept αυτό, που συνδυάζει ευχάριστα την πολιτιστική διάλεξη με το σεμινάριο και τη γευσιγνωσία, γνώρισε αμέσως τεράστια επιτυχία και οι δημιουργοί του δεν έπαψαν να το αναπτύσσουν και να το εμπλουτίζουν.
Το 2007 ίδρυσαν την Escuela de Gastronomía Mexicana, historia, arte y cultura http://www.esgamex.com/ Έχουν συνεργασθεί στη συγγραφή επτά βιβλίων, ενώ πολλά άρθρα τους έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά.
Έχουν πραγματοποιήσει εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν ιστορικο-γαστρονομικές συζητήσεις παράλληλα με μαθήματα μαγειρικής και γευσιγνωσίας σε πολλές χώρες, όπως το Μεξικό, η Ισπανία, η Ιταλία, η Δημοκρατία της Τσεχίας, η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Βολιβία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Παραγουάη, το Περού, η Βενεζουέλα και η Ελλάδα, όπου ήδη έχουν αφήσει εποχή σε δύο σεμινάρια, του 2003 και το 2005, προσκεκλημένοι του Abanico, υπό την αιγίδα της Πρεσβείας του Μεξικού.
Εδώ και οχτώ χρόνια αφιερώνουν μέρος του χρόνου τους στο Εργαστήρι πειραματισμού και δημιουργίας στην μεξικανική κουζίνα, παράλληλα με την διδασκαλία στη Σχολή τους και τη διοργάνωση και πραγματοποίηση ιστορικο-γαστρονομικών εκδηλώσεων.
Έχουν λάβει βραβεία για το έργο τους όπως, για παράδειγμα, το Premio Nacional de Gastronomía 2003 από την Academia Española de Gastronomía y la Cofradía de la Buena Mesa de España.
Συνδιοργάνωσαν και συντόνισαν το Πρώτο Ιβηροαμερικανικό Συνέδριο Παραδοσιακής Κουζίνας: Πολιτιστική Κληρονομιά των Λαών, σε συνεργασία με το Μεξικανικό Εθνικό Συμβούλιο Πολιτισμού (CONACULTA) και το Εθνικό Πειραματικό Πανεπιστήμιο του Yaracuy (Βενεζουέλα), στην Πόλη του Μεξικού, το 2009.
Συμμετέχουν στη δημοφιλέστατη ραδιοφωνική εκπομπή La Hora Nacional, η οποία εκπέμπεται από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς του Μεξικού με μόνιμο θέμα: Η Ιστορία του Μεξικού μέσω της Γαστρονομίας.

Για την Αθήνα, το 2010, έχουν προγραμματιστεί οι εξής δύο εκδηλώσεις τους:

· Σάββατο 2 Οκτωβρίου 16.00 έως 17.00:
Διάλεξη-συζήτηση, στα πλαίσια του Φεστιβάλ ΛΕΑ, στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι: Μεξικανική λογοτεχνία και Γαστρονομία.
Είσοδος δωρεάν

· Τρίτη 5 και Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 17.30 έως 21.30: Σεμινάριο με τίτλο Γεύση με Ιστορία, στον εναλλακτικό πολύχωρο Pure Bliss (Ρόμβης 24Α, Σύνταγμα)
Φέτος συμπληρώνονται τα 100 χρόνια από την Μεξικανική Επανάσταση των Πάντσο Βίλια και Εμιλιάνο Ζαπάτα και τα 200 της Ανεξαρτησίας της χώρας.
Οπότε, τα θέματα του σεμιναρίου θα είναι:
Τρίτη 5/10: Η Γαστρονομία στην εποχή της Ανεξαρτησίας του Μεξικού
Τετάρτη 6/10: Η Γαστρονομία στην εποχή της Επανάστασης
Το σεμινάριο απευθύνεται τόσο σε επαγγελματίες της γαστρονομίας και της γευσιγνωσίας όσο και σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται για την κουλτούρα, την ιστορία και την γαστρονομία του Μεξικού (αλλά και εν γένει…). Και… ξεχάστε τα τάκος και τα νάτσος… Η κουζίνα του Μεξικού είναι πλούσια και πρωτότυπη: είναι η μετεξέλιξη του γόνιμου συνδυασμού της αυτοκρατορικής ισπανικής κουζίνας με τις κουζίνες των μεγάλων προϊσπανικών πολιτισμών των Μάγια και των Αζτέκων. Είναι το πάντρεμα της μεσογειακής γεύσης με τις εξωτικές γεύσεις από τα υψίπεδα και τις τροπικές ζούγκλες του Μεξικού. Θα έχουμε την ευκαιρία να τα μάθουμε (αλλά και να γευτούμε!) πολλά, απολαμβάνοντας το ιδιαίτερο και γλαφυρό διδακτικό ύφος αυτών των δύο χαρισματικών Μεξικανών, του Yuri de Gortari και του Edmundo Escamilla. (americalatina.com.gr)

Η ΜΥΚΟΝΟΣ, ΣΤΑΘΕΡΑ, ΣΤΟΥΣ 10 ΠΙΟ ΦΙΛΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΚΕΪ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥΣ

Οι γκέι περνούν καλύτερα στη... Μύκονο!
Υπάρχουν μέρη στον κόσμο που ο περίγυρος δεν κάνει τους ομοφυλόφιλους να νιώθουν παρείσακτοι, αντιθέτως οι γκέι μπορούν να εκδηλωθούν δημόσια, χωρίς να νιώσουν έντονα βλέμματα πάνω τους.
Ανάμεσα στα δέκα πιο δημοφιλή γκέι friendly μέρη του κόσμου είναι και η Μύκονος. Το αιγαιοπελαγίτικο νησί κατέκτησε τη φήμη του ως γκέι προορισμός ήδη από τη δεκαετία του 1960. Η διασκέδαση, οι ωραίες παραλίες αλλά και οι αρχαιοελληνικές αναφορές στην ομοφυλοφιλία αποτελούν πόλο έλξης εδώ και πολλά χρόνια.
Στις ΗΠΑ, ξεχωρίζουν δύο μεγαλουπόλεις. Εδώ και χρόνια το Σαν Φρανσίσκο θεωρείται από τους πιο γκέι friendly προορισμούς. Ειδικά τώρα που η Καλιφόρνια επέτρεψε τους γάμους ομοφυλοφίλων, η πόλη αποτελεί ιδανικό μέρος για να ενωθούν γκέι ζευγάρια με τα «αιώνια» δεσμά. Αυτή όμως που θεωρείται η «γκέι» πρωτεύουσα του κόσμου είναι η Νέα Υόρκη, καθώς εδώ οι διακρίσεις για τους ομοφυλόφιλους δεν έχουν καμία θέση. Τα πιο διάσημα γκέι μέρη της πόλης είναι το Greenwich Village, το Chelsea και το East Village.
Πολύ διάσημος προορισμός και το Σίδνεϊ. Η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη μέχρι το 1984 στη Νέα Νότιο Ουαλία, ωστόσο από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Το γκέι φεστιβάλ της πόλης είναι από τα πιο δημοφιλή στον κόσμο, διαρκεί τρεις εβδομάδες και το πάρτι μεταφέρεται καθημερινά σε κεντρικούς δρόμους του Σίδνεϊ.
Τη δεκάδα συμπληρώνουν οι πόλεις: Άμστερνταμ, Κοπεγχάγη, Παρίσι, Βαρκελώνη, Λονδίνο και Βερολίνο.
Στον αντίποδα, βρίσκονται τα μέρη που σίγουρα πρέπει να αποφύγει κανείς αν είναι ομοφυλόφιλος:
Σαουδική Αραβία (η ομοφυλοφιλία τιμωρείται με θανατική ποινή!)
Ιράν (αξέχαστη έχει μείνει η ατάκα του προέδρου Αχμαντινετζάντ το 2007 ότι στο Ιράν δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι)
Τζαμάικα (το χειρότερο μέρος στην Αμερική για να είσαι γκέι)
Αφγανιστάν (αλίμονο, αν ένας γκέι πέσει στα χέρια των ταλιμπάν!)
Νιγηρία (ακόμα και το να υποστηρίξεις δημόσια έναν γκέι θα σε οδηγήσει στη φυλακή)
[The Independent (protothema.gr), 22/9/2010]

ΟΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

Οι σεξουαλικές επιλογές των νέων και τα προβλήματά τους
Της Εύης Κυράνα (ygeia.tanea.gr, 2/9/2010)
Πάντα θεωρούσαμε ότι οι νέοι είναι πιο ανοικτοί στις σεξουαλικές εμπειρίες, ενώ πολλή συζήτηση γίνεται για τις ομοφυλοφιλικές εμπειρίες και πρακτικές.
Τα ερευνητικά δεδομένα όμως είναι περιορισμένα, αφού η πλειονότητα των μελετών έχει εστιαστεί σε πληθυσμούς ετεροφυλόφιλων, αποκλείοντας ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους. Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό «Journal of Sexual Μedicine» (Ιούλιος 2010) μια μεγάλη μελέτη σε δείγμα 2.276 αμερικανών φοιτητών, που διεξήχθη με σκοπό τη διερεύνηση των σεξουαλικών πρακτικών νέων ανθρώπων με ετεροφυλοφιλικό, ομοφυλοφιλικό ή αμφιφυλοφιλικό προσανατολισμό.
Το 13,2% των ανδρών και το 4,7% των γυναικών ανέφεραν ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός τους είναι ομοφυλοφιλικός, ενώ το 2,5% των ανδρών και το 5,7% των γυναικών ανέφερε αμφιφυλοφιλικό προσανατολισμό. Τα ποσοστά αυτά είναι σημαντικά υψηλότερα από εκείνα που είχαν καταγραφεί σε παλαιότερες μελέτες (η συχνότητα της ομοφυλοφιλίας σε παλαιότερες μελέτες ήταν κατά μέσο όρο 5% για τους άνδρες και 2-3% για τις γυναίκες).
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίασαν τα δεδομένα που υποδείκνυαν πως οι σεξουαλικές πρακτικές των νέων δεν καθορίζονταν αποκλειστικά από τον προσανατολισμό τους. Ετσι, 4% των ανδρών και 10% των γυναικών με ετεροφυλοφιλικό προσανατολισμό ανέφεραν πως είχαν σεξουαλικές εμπειρίες με άτομα του ίδιου φύλου. Πιο εντυπωσιακό εύρημα της μελέτης ήταν το γεγονός ότι το 37% των ομοφυλόφιλων ανδρών και το 44% των ομοφυλόφιλων γυναικών είχαν περιστασιακά σεξουαλικές εμπειρίες με άτομα του αντίθετου φύλου.
Αλλο ενδιαφέρον στοιχείο της μελέτης είναι πως οι ομοφυλόφιλοι άνδρες ανέφεραν στατιστικά μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης στυτικής δυσλειτουργίας (24% σε ομοφυλόφιλους, σε σχέση με 12% σε ετεροφυλόφιλους) και εκσπερμάτισης, συγκριτικά με τους ετεροφυλόφιλους. Αντίθετα, οι ομοφυλόφιλες γυναίκες παρουσίαζαν λιγότερα σεξουαλικά προβλήματα από τις ετεροφυλόφιλες (51% στις ετεροφυλόφιλες και 29% στις ομοφυλόφιλες).
Η μελέτη διερεύνησε πιθανούς παράγοντες που θα μπορούσαν να εξηγούν τη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης σεξουαλικών δυσλειτουργιών στους ομοφυλόφιλους άνδρες και κατέληξε σε δύο: α) Η διάρκεια της σχέσης ήταν καθοριστική. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες (αλλά όχι γυναίκες) είχαν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν περιστασιακές σχέσεις και αυτό τους επιφόρτιζε με άγχος σεξουαλικής επίδοσης, το οποίο μειωνόταν στις μακροχρόνιες σχέσεις. β) Ψυχολογικά προβλήματα, όπως γενικευμένο άγχος, είναι πιο συχνά στους ομοφυλόφιλους συγκριτικά με τους ετεροφυλόφιλους- και είναι γνωστός ο καταλυτικός ρόλος του άγχους και οι αρνητικές επιπτώσεις του στη στυτική λειτουργία.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο ότι υπάρχει ανάγκη για στήριξη των νέων από εξειδικευμένους επιστήμονες/σεξολόγους, τόσο στην επιλογή του προσανατολισμού τους όσο και στις πρώτες τους σχέσεις, ώστε να αποφύγουν την εμφάνιση σεξουαλικών προβλημάτων, που όσο καθυστερούν να αντιμετωπιστούν γίνονται σοβαρότερα και θεραπεύονται δυσκολότερα.

1968. Η ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ

Ταχυδρόμος (της Αιγύπτου), 8/1968

ΜΕΞΙΚΟ 1810 - 2010. ΚΑΡΛΟΣ ΜΟΝΣΙΒΑΪΣ

******

Carlos Monsiváis was known as Mexico's finest chronicler, its "last public intellectual," its "conscience," and as the only literary figure around who was said to be recognized by regular folks on the street. With the death, Mexico lost a voice that for nearly 50 years was considered unrivaled in his ability to cut to the core of the issues and personalities of his day.
Mourners, from high-profile politicians to everyday workers, swarmed the writer's casket at two public wakes over the weekend. People waved, cheered and chanted for the man millions knew simply as "Monsi."
Monsivais was a journalist, a critic, a cinephile, a collector of historical and pop ephemera (which led eventually to the founding of a museum) and a tireless activist for minority rights and the political left. In hundreds of articles and columns, more than two dozen books, countless appearances on television and radio, at conferences and demonstrations, Monsivais represented for many Mexicans an enormously erudite man of letters who never lost touch with ordinary people, or with the tragicomic nature of life here.
His work is characterized by its acerbic intellect, humor and wit, as well as the toughened perspective he formed in the San Simon Ticumac neighborhood in the Portales area of Mexico City, a barrio with which he is famously identified.

As an activist, Monsivais was a central figure in the 1968 movement and in the many social causes that followed, in a period when the Institutional Revolutionary Party, or PRI, dominated all aspects of Mexican society as an authoritarian one-party regime. He supported the 1994 Zapatista uprising in the southern state of Chiapas. In 2006, he joined the chorus of voices who called the election of President Felipe Calderon a "fraud" that denied the presidency to Andres Manuel Lopez Obrador, an ardent leftist and populist.

Monsivais was also active in various gay rights issues and wrote on related topics such as homophobia. His own sexuality, however, was not something he commented on.
Monsivais, born on May 4, 1938, in Mexico City, died just before 2 p.m. Saturday of lung disease. He was 72.
His casket was covered with three flags: the Mexican national flag, the gay pride rainbow flag and the UNAM coat of arms. (latimesblogs.latimes.com)

Το φέρετρο του Κάρλος Μονσιβάις καλυμμένο με την σημαία του ουράνιου τόξου

ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ. Ο ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ 2

O ασκός του Αιόλου άνοιξε πριν από μερικές ημέρες, ενδεχομένως ακούσια και εν μέρει τυχαία. Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σε ραδιοφωνικό σταθμό σχετικά με το Σύμφωνο Συμβίωσης, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης δήλωσε ότι «είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης» η επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια. Σε αυτό το πλαίσιο, αν και ο Υπουργός ερωτήθηκε το απόγευμα της περασμένης Τρίτης, από τον κύκλο του κ. Καστανίδη μας μεταφέρθηκε ένα κλίμα που αγγίζει τα όρια του πολύπαθου…«ουδέν σχόλιο». Μολαταύτα, οι αποκλειστικές πληροφορίες που παρουσιάζει σήμερα το ρεπορτάζ της «F.S.» επαρκούν για τη διάγνωση μίας αναδυόμενης δυναμικής κοινωνικών διεκδικήσεων.
Δειλή αρχή από τη ΝΔ
Την αρχή είχε κάνει ο τότε υπουργός της ΝΔ κ.Χατζηγάκης, με τη δημιουργία ενός συμφώνου συμβίωσης αποκλειστικά για ετερόφυλα ζευγάρια. Να σημειώσουμε ότι έναν χρόνο πριν, στις 3 Σεπτεμβρίου 2009, είχε συζητηθεί (χωρίς ψηφοφορία) στο Β΄ θερινό τμήμα της Βουλής, πρόταση νόμου που κατέβασε τότε το ΠΑΣΟΚ για την πρόβλεψη δυνατότητας δημιουργίας συμφώνου συμβίωσης ανεξαρτήτως τύπου συμβίωσης. Με άλλα λόγια, προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ έκλεινε το μάτι στην ομοφυλοφιλική κοινότητα, βρίσκοντας έναν τρόπο να εντάξει τη χρόνια (χλιαρή, είναι αλήθεια) διεκδίκηση για πλήρη ισότητα στο πλαίσιο ενός erga omnes συμφώνου συμβίωσης τόσο για ετερόφυλα όσο και για ομόφυλα ζευγάρια.
Μία σύντομη ματιά στα πρακτικά της Βουλής είναι αποκαλυπτική του κλίματος εκείνη τη μέρα.
Στις 3 του Σεπτέμβρη τα ξίφη τους διασταύρωσαν στην Βουλή η κ. Καΐλή και ο κ. Παπουτσής (ΠΑΣΟΚ), ο κ. Τσούκαλης (ΣΥΡΙΖΑ), η κ. Κόρκα Κώνστα (ΝΔ), ο τότε υφυπουργός εσωτερικών κ. Ζώης, η κ. Μελά (ΚΚΕ) και ο κ. Στεργίου (ΛΑΟΣ).
Παρά την προεκλογική ρητορική, η τότε πρόταση του ΠΑΣΟΚ απέκλειε το ενδεχόμενο τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, καταστρατηγώντας έτσι την αρχή της ισονομίας και της ισοπολιτείας. Από την πλευρά του, ο υφυπουργός εσωτερικών κ. Ζώης είχε τότε τονίσει ότι η ΝΔ επεξεργάζεται το θέμα, παρόλο που η κοινωνία «δεν είναι ακόμα ώριμη για κάτι τέτοιο». Η κ. Μελά είπε ότι για το ΚΚΕ «υπάρχει πρόβλημα», εννοώντας τις υιοθεσίες από ομόφυλα ζευγάρια, ενώ ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ ανέφερε ότι αυτή η κίνηση θασημάνει μελλοντικά την «έλευση της πολυγαμίας, την καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών και την υπονόμευση του γάμου».
Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, έστω και κουτσουρεμένα, η κουβέντα άνοιξε γύρω από μία φόρμουλα παροχής έννομων δικαιωμάτων που απορρέουν από συμβίωση δύο ατόμων, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων ή προσανατολισμού. Παρά τη μονομέρεια εφαρμογής στα ετερόφυλα ζευγάρια, το ελληνικού τύπου σύμφωνο συμβίωσης ήταν ένα μικρό πρώτο βήμα, μοχλός πίεσης στις περαιτέρω διεκδικήσεις των κινημάτων στην Ελλάδα για πλήρη ισότητα.__
Το σύμφωνο συμβίωσης
Το σύμφωνο συμβίωσης, έτσι όπως νομοθετήθηκε από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ, είναι ένα ιδιωτικό συμφωνητικό που υπογράφεται σε συμβολαιογράφο, με το οποίο δύο ενήλικες διαφορετικού φύλου ουσιαστικά οργανώνουν τη συμβίωσή τους. Νομιμοποιείται με την κατάθεση ενός αντιγράφου στο ληξίαρχο του τόπου κατοικίας των συμβαλλομένων, το οποίο καταχωρίζεται σε ειδικό βιβλίο του ληξιαρχείου. Αν διαβάσει κανείς τις διατάξεις του Ν.3719/2008, που ουσιαστικά εισάγει αυτό το νέο θεσμό οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα, διαπιστώνει ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για υποκατάστατο του γάμου, είτε θρησκευτικού είτε πολιτικού.
Το σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί μια αμιγώς ιδιωτική συμφωνία, όπου τα μόνο δικαιώματα που αποκτούν οι συνάπτοντες είναι επίσης ιδιωτικού (αστικού) δικαίου, χωρίς αποτελέσματα στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου. Δηλαδή με αυτό ρυθμίζονται μόνο περιουσιακά και κληρονομικά θέματα. Δεν ρυθμίζονται τα φορολογικά, εργατικά και κοινωνικοασφαλιστικά ζητήματα και ως τέτοιο το σύμφωνο ουσιαστικά και πρακτικά είναι υποδεέστερο της ικανότητας παραγωγής έννομων αποτελεσμάτων που ορίζει ο κανονικός γάμος.
Το παρασκήνιο των πολιτικών διεργασιών
Διασταυρωμένες πηγές του ρεπορτάζ δείχνουν ότι και στην Ελλάδα, αρχίζει να διαφαίνεται σταδιακά μία κινητικότητα ως προς την αλλαγή του νομικού πλαισίου σε ό,τι αφορά στην παραγωγή έννομων δικαιωμάτων, έτσι όπως προκύπτουν αυτοδίκαια από προσωπικές επιλογές συμβίωσης ατόμων ιδίου φύλου. Τα χαρακτηριστικά των διεκδικήσεων των ελληνικών ομάδων πίεσης και των ΜΚΟ, αλλά κυρίως των νέων πρωτοβουλιών της κυβέρνησης, πιστοποιούν την τάση αυτή νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για την τροποποίηση διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου».
Στο ΦΕΚ τονίζεται η ανάγκη σύστασης της επιτροπής για την τροποποίηση διατάξεων του οικογενειακού δικαίου, στην οποία και αναθέτει τη σύνταξη της σχετικής αιτιολογικής έκθεσης καθώς και της έκθεσης αξιολόγησης συνεπειών ρυθμίσεων.
Εξελίξεις την άνοιξη
Αν και η νομοπαρασκευαστική οφείλει να περατώσει το έργο της εντός τριών μηνών από τη σύστασή της, δηλαδή στα μέσα Νοεμβρίου 2010, εντούτοις, υψηλόβαθμες υπηρεσιακές πηγές του υπουργείου Δικαιοσύνης και της γ.γ. Ισότητας ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι «αποκλείεται να προλάβουμε» και ότι ενδεχομένως να απαιτηθείάλλη μία τρίμηνη παράταση. Η πρώτη (πολύωρη) συνεδρίαση της επιτροπής έλαβε χώρα στις 8 Σεπτεμβρίου, ενώ η δεύτερη είχε προγραμματιστεί για τις πρωινές ώρες της περασμένης Πέμπτης 24 Σεπτεμβρίου.
(Free Sunday, 25-9-2010)

Τι ισχύει στην Ελλάδα
H Ελλάδα έχει υπογράψει (αλλά δεν έχει επικυρώσει) το Πρωτόκολλο 12 για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Βασικών Ελευθεριών αλλά και τη Διακήρυξη του ΟΗΕ (2007) για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τη γενετήσια ταυτότητα. Στο επίπεδο του ποινικού κώδικα, η ερωτική συνεύρεση μεταξύ ατόμων ιδίου φύλου είναι νόμιμη, αλλά η ελάχιστη επιτρεπτή ηλικία συνεύρεσης μεταξύ ετερόφυλων (15 χρονών) και ομόφυλων ζευγαριών (17 χρονών) διαφέρει. Οι διακρίσεις επί εδάφους σεξουαλικού προσανατολισμού απαγορεύονται στον εργασιακό χώρο και προστατεύεται το δικαίωμα πρόσβασης σε αγαθά και υπηρεσίες. Παράλληλα, όμως, το νομικό πλαίσιο στη χώρα μας δεν παρέχει απολύτως καμία νομική αναγνώριση ομόφυλων ενώσεων, αλλά και κανένα δικαίωμα στην υιοθεσία (είτε από κοινού είτε ατομικά).

ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ. Ο ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ 1

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι θα προχωρήσει σύντομα στην επέκταση του δικαιώματος σύναψης συμφώνων ελεύθερης συμβίωσης και για ζευγάρια του ίδιου φύλου.
Πρόκειται για ηθικά επιβεβλημένη και πολύ καθυστερημένη κίνηση (η Ελλάδα και η Ιρλανδία είναι οι μόνες χώρες της Ε.Ε. των «15» που δεν παρέχουν σήμερα αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα σε ανθρώπους εναλλακτικού σεξουαλικού προσανατολισμού).
Ωστόσο η θεσμοθέτηση της δυνατότητας να υπογράψουν τα ομόφυλα ζευγάρια σύμφωνα ελεύθερης συμβίωσης δεν είναι αρκετή. Το σύμφωνο, όπως ισχύει σήμερα για ετερόφυλα ζευγάρια, δεν παρέχει όλα ταδικαιώματα που απολαμβάνουν παντρεμένα ζευγάρια. Για παράδειγμα, εγκύκλιος του ΙΚΑ, κατόπιν γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, έχει ξεκαθαρίσει ότι σύντροφοι ασφαλισμένων στο ΙΚΑ με τους οποίους έχουν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης δεν λαμβάνουν ασφαλιστική και ιατροφαρμακευτική κάλυψη ως έμμεσα (προστατευόμενα) μέλη, καθώς δεν θεωρούνται μέλη οικογένειας. Επιπλέον, σε περίπτωση θανάτου του ενός εκ των δύο συντρόφων που έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, ο επιζών έχει κληρονομικό δικαίωμα στο 1/6 της περιουσίας του εκλιπόντος αν υπάρχουν κι άλλοι κληρονόμοι πρώτης τάξης και στο 1/3 αν υπάρχουν κληρονόμοι άλλων τάξεων. Στην περίπτωση του γάμου, ο/η σύζυγος έχει αντίστοιχα δικαίωμα στο 1/4 και στο 1/2 της περιουσίας του εκλιπόντος. Πρόκειται σαφώς για αυθαίρετη και άδικη διάκριση. Και φυσικά οι «συμβαλλόμενοι» σε σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης δεν μπορούν να υιοθετήσουν.
Πέραν του συμβολικού
Μόνο επτά ευρωπαϊκές χώρες επιτρέπουν σήμερα τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου (Ισπανία, Πορτογαλία, Ισλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Ολλανδία και Βέλγιο). Στις περισσότερες χώρες όπου υπάρχουν εκδοχές του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης (σημειώνεται ότι σε αρκετές χώρες των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης το σύνταγμα απαγορεύει ρητά το γάμο ομοφύλων), υπάρχουν εκπτώσεις σε σύγκριση με τα δικαιώματα και τις παροχές που συνεπάγεται ο γάμος, είτε αυτές αφορούν ασφαλιστικά ζητήματα, είτε φορολογικές παροχές, είτε δικαιώματα μεταναστών κ.ο.κ. Αυτός είναι ο λόγος που οι οργανώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων –αλλά και φιλελεύθεροι άνθρωποι παντού– επιμένουν στη θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα όπως για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Το ζήτημα δεν είναι συμβολικό. Έχει να κάνει με τα ουσιώδη δικαιώματα που ο νόμος προβλέπει για τους παντρεμένους, αλλά αρνείται στους ελεύθερα συμβιούντες.

Γιάννης Παλαιολόγος (Free Sunday, 26-9-2010)

1974. Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΟΥ ΕΙΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝ

Ταχυδρόμος (της Αιγύπτου), 3/1974

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΔΡΙΚΑ ΓΥΜΝΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙ ΓΟΥΟΡΧΟΛ

Andy Warhol: The late male nudes

ΣΕ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Οι επιστολές, η αξία των οποίων προσδιορίζεται στα 12.000 ευρώ, απευθύνονται στον Ελσάγκερ Βιάν, εκδότη περιοδικού, και περιέχουν ερωτικές προτάσεις. Αυτό θα βοηθήσει τους βιογράφους του Ουάιλντ να προσδιορίσουν καλύτερα χρονικά την εκδήλωση της οµοφυλοφιλίας του που έπαιξε σηµαίνοντα ρόλο στη ζωή, το έργο, ενδεχοµένως και τον θάνατό του.
Τα γράµµατα είναι του 1887.
Την ίδια χρονιά θεωρείται από πολλούς ότι ανέπτυξε για πρώτη φορά οµοφυλοφιλική ερωτική σχέση, αυτή µε τον Ρόµπερτ Μπάλντουιν Ρος, αν και άλλοι υποστηρίζουν πως ενδεχοµένως είχε σχέση ως φοιτητής µε τον ζωγράφο Φρανκ Μάιλς.
Ο Ουάιλντ αργότερα έκανε και φυλακή για την οµοφυλοφιλία του, καθώς οι οµοφυλοφιλικές σχέσεις ήταν τότε ποινικό αδίκηµα, ωστόσο είχε νωρίτερα κάνει και οικογένεια αποκτώντας µάλιστα και δύο παιδιά. «Έλα να δειπνήσουµε στο –Ρagani- της Πόρτλαντ Στριτ», έγραφε ο Ουάιλντ στον Βιάν. «Χωρίς επισηµότητες, µόνο εµείς και ένα µπουκάλι ιταλικό κρασί. Μετά θα καπνίσουµε τσιγάρα και θα µιλήσουµε για το δηµοσιογραφικό άρθρο, θα µπορούσαµε να πάµε στα δωµάτιά σου, εγώ µένω µακριά και τα κλαµπ είναι πολύ θορυβώδη για να µιλήσεις». Ο Βιάν, προς τον οποίο απευθύνονταν οι πέντε επιστολές, ήταν παντρεµένος. Αυτό αναµφίβολα συνέβαλε στο να µείνουν στη σκιά οι επιστολές µέχρι σήµερα, 86 χρόνια µετά τον θάνατο του παραλήπτη τους. (Tα Νέα, 17/9/2010)

ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ 3. Η ΕΥΡΩΠΗ ΟΠΩΣ ΤΗ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΓΚΕΪ ΑΝΔΡΕΣ

Mapping Stereotypes (alphadesigner.com/project-mapping-stereotypes.html)

(κλικ για μεγέθυνση)

1982. ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Ριζοσπάστης, 1982

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΩΪΝΟ

Προτάσεις για πρωινό
1. Γιαούρτι με δημητριακά και μαρμελάδα
Για ένα ξεχωριστό πρωινό δοκιμάστε ένα δροσιστικό μείγμα γιαουρτιού, δημητριακών και μαρμελάδας. Τοποθετείστε στο μπολ το γιαούρτι, προσθέστε τα δημητριακά και τέλος γαρνίρετε με μαρμελάδα της προτιμήσεώς σας.

2. Πρωινές γλυκές απολαύσεις
Για τους λάτρεις των γλυκών απολαύσεων η πρωινή επιλογή είναι απλή. Δημητριακά με γάλα και μέλι συνοδευόμενα με αποξηραμένα φρούτα και ανάλατους ξηρούς καρπούς.

3. Πρωινό με δημητριακά και σοκολάτα
Όσοι δεν μπορούν να αντισταθούν στη σοκολάτα, μπορούν εύκολα να την εντάξουν στο πρωινό τους. Σε ένα μπολ ανακατέψτε σοκολατούχο γάλα με δημητριακά και προσφέρετε στον οργανισμό σας ενέργεια και υγεία για ένα νέο και δυνατό ξεκίνημα.

4. Συνδυασμός δημητριακών με φρούτα
Για πρωινή ενέργεια και ευεξία συνδυάστε τα οφέλη των δημητριακών με τις βιταμίνες των φρούτων. Χρησιμοποιήστε οποιοδήποτε φρούτο έχετε στο σπίτι. Πιο συγκεκριμένα, ανακατέψτε γάλα (ζεστό ή παγωμένο) με δημητριακά και κόψτε τα φρούτα σε κομμάτια.

5. Φρουτοσαλάτα με δημητριακά
Σε ένα μεσαίο μπολ ανακατέψτε δημητριακά και ψιλοκομμένα φρούτα της αρεσκείας σας και περιχύστε τα με φρέσκο χυμό πορτοκαλιού.

6. Πρωινά μαγειρέματα
Για τα κυριακάτικα πρωινά δοκιμάστε μια πιο gourmet επιλογή. Η συνταγή είναι γρήγορη και εύκολη. Βράζετε το γάλα, προσθέτετε δημητριακά, αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς και χαμηλώνετε τη φωτιά. Μαγειρεύετε για 5 λεπτά ανακατεύοντας. Μόλις κλείσετε τη φωτιά προσθέτετε μια κουταλιά μέλι.

(seedip.gr)

DAVID VANCE 2

David Vance (ΗΠΑ)

ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ

Το Καταφύγιο
Η Μους και ο Λουί είναι ερωτευμένοι, όμορφοι, πλούσιοι και… ηρωϊνομανείς. Ένα πρωί, η μητέρα του Λουί επισκέπτεται το διαμέρισμά τους και βρίσκει τον γιο της νεκρό και την κοπέλα του σε κώμα. Όταν η Μους ξυπνάει, δύο μέρες αργότερα, οι γιατροί τής αποκαλύπτουν ότι είναι δύο μηνών έγκυος και εκείνη, κόντρα στις συμβουλές όλων, αποφασίζει να κρατήσει το παιδί. Ο μόνος που της συμπαραστέκεται, ακόμα κι όταν τον αντιμετωπίζει εχθρικά, είναι ο gay αδελφός του Λουί, ο Πολ.
Σκηνοθεσία: Φρανσουά Οζόν
Παίζουν: Ιζαμπέλ Καρέ, Μελβίλ Πουπό, Λουί Ρονάν Σουασί

ΚΑΝΤΕ ΤΟΥ ΜΑΓΙΑ!

Κατάληψη από δαίμονες και ξωτικά
Τριήμερο με θέμα τη μαγεία σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας
Το Βήμα, 24/9/2010
Για ένα τριήμερο, από σήμερα και όλο το Σαββατοκύριακο, η χώρα θα ζει στον κόσμο της... μαγείας. Μάγοι, ξόρκια και φυλακτά επιστρατεύονται και καταλαμβάνουν μουσεία, μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, τα οποία θα είναι ανοικτά για το κοινό με γιορτές, εκθέσεις, ξεναγήσεις, εκπαιδευτικές δραστηριότητες.
Η μαγεία, μυστηριώδης και διαχρονική, διφορούμενη και περιθωριακή, επισήμως απορριπτέα αλλά πάντα παρούσα και ευπροσάρμοστη, προσφέρεται ως ένα ευχάριστο θέμα για τον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Βασικός στόχος του εορτασμού άλλωστε, στον οποίο η Ελλάδα μετέχει για 16η χρονιά, είναι η ενίσχυση της συνείδησης της κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας μέσα από την προβολή των ιδιαιτεροτήτων κάθε λαού. Σε 47 χώρους λοιπόν, θεατρικά δρώμενα και παιχνίδια, μουσικές και παραμύθια προτείνουν έναν διαφορετικό και ευχάριστο τρόπο συνομιλίας με το παρελθόν και τα ίχνη του, από την αρχαιότητα ως και τον βυζαντινό κόσμο. Λόγια ακατάληπτα στους αδαείς ή στους αμύητους, επικλήσεις σε δυνάμεις και θεότητες σκοτεινές, άτομα (οι μάγοι) που βρίσκονται στο περιθώριο του κοινωνικού σώματος, μέσα αντιμετώπισης της μαγείας. Ολα αυτά μαζί και άλλα πολλά ανιχνεύονται στις εκδηλώσεις που οργανώνονται από τις υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού. Στόχος είναι η αναζήτηση της προέλευσης αυτού του φαινομένου και των αιτιών της διάρκειάς του μέσα στους αιώνες ως μια αυταπάτη του ανθρώπου ότι μπορεί να συμμετάσχει σε υπερφυσικές πηγές εξουσίας, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του.

Πού θα «μαγευτείτε»
- Στο Μουσείο Αρχαίας Αγοράς στην Αθήνα μια έκθεση μιλάει για τους «Δεσμούς μαγείας», ο αρχαιολογικός χώρος του Φιλοπάππου αναδεικνύεται ως «το μεγαλύτερο κέντρο ξωτικών» με αφηγήσεις παραμυθιών και χοροθεατρικά δρώμενα.
- Στο Ναυτικό Μουσείο του Πειραιά θα γίνουν διηγήσεις με θέμα «Θεοί, δαιμόνια και μάγισσες της θάλασσας».
- Στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη διοργανώνεται έκθεση με θέμα «Μαγεία και θρησκεία: θεοί, άγιοι και δαίμονες».
- Στη Ροτόντα (Ναός Αγ. Γεωργίου) της Θεσσαλονίκης θα προβληθούν «Οι μαγεμένες», ένα βίντεο με θέμα τον λαϊκό θρύλο για τα γλυπτά της στοάς των ειδώλων της Αρχαίας Αγοράς της Θεσσαλονίκης και την αρπαγή τους.
- Στο Μουσείο Μετάξης στο Σουφλί... μαγειρεύουν: «Μάγισσα μάγισσα, τι μαγειρεύεις;» είναι ο τίτλος των δημιουργικών εργαστηρίων.
- Στην Κέρκυρα, στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης, παρουσιάζονται τα «Μαγικά πλάσματα της Ανατολής: Κινέζικος Δράκος».
- Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας στην Καλαμάτα παρουσιάζεται η έκθεση «Ευχές, κατάρες και μαγγανείες στη χριστιανική Μεσσηνία».

1970. ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΦΡΟΥΤΟΝ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΜΑΣ;

Ταχυδρόμος (της Αιγύπτου), 10/1970

ΜΕΞΙΚΟ 1810 - 2010. ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΜΑ ΣΟΥ

******

.
Θέλω και τη μαμά σου [Y tu mamá también (2001)]
Ο Χούλιο και ο Τένοκ, δυο δεκαεφτάχρονοι κολλητοί φίλοι, προετοιμάζονται για τις διακοπές της ζωής τους. Τους δίνεται η ευκαιρία να ταξιδέψουν σε μια μαγευτική παραλία του Μεξικού μαζί με μια πανέμορφη εικοσιοχτάχρονη Ισπανίδα, τη Λουίζα.
Η σαγηνευτική κοπέλα είναι σύζυγος του ξαδέλφου του Τένοκ. Κατά τη διάρκεια ενός γαμήλιου πάρτι ο Χούλιο και ο Τένοκ προτείνουν στη Λουίζα να τους ακολουθήσει στο εξωφρενικό ταξίδι τους. Η πανέμορφη Ισπανίδα, χωρίς να το σκεφτεί, παίρνει την απόφαση να φύγει μαζί τους, θέλοντας να ζήσει μια περιπέτεια και τότε αρχίζει το πρόβλημα για τους δυο φίλους.
Οι δυο έφηβοι, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, διαπιστώνουν ότι πέρα από τη βαθιά τους φιλία μοιράζονται και το ίδιο ερωτικό ενδιαφέρον.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Είναι η πρώτη φορά που πρέπει να διεκδικήσουν και έτσι η φιλία τους δοκιμάζεται. Οι δυο φίλοι στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν το πανέμορφο θηλυκό, χάνουν τόσο ο ένας τον άλλο, όσο και την ίδια τη Λουίζα.
Ο Αλφόνσο Κουαρόν σκηνοθέτης του «Μεγάλες προσδοκίες», επιστρέφει στην πατρίδα του, το Μεξικό, αυτή τη φορά κινηματογραφεί μια ερεθιστική ερωτική ιστορία με πρωταγωνιστές δυο εφήβους λίγο πριν την ενηλικίωσή τους. Μέσα από την εφηβική ανεμελιά της ταινίας ο Κουαρόν εξερευνά τις σχέσεις των δυο φύλων, τη φιλία και την αξία της ζωής. (rizospastis.gr)

Δείτε το «καυτό» φινάλε της ταινίας εδώ:
http://tu.tv/videos/y-tu-mama-tambien-pelicula-completa-10

ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ... ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ;

Πάμε μια Βόλτα..στο Φεγγάρι;
Το μοναδικό σενάριο για τον κινηματογράφο του μεγάλου Iσπανού ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, το "Ταξίδι στο φεγγάρι", προβάλλεται, για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Η προβολή της ταινίας θα γίνει στις 24 Σεπτεμβρίου, παρουσία του σκηνοθέτη της Φεδερίκο Αμάτ, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, σε συνεργασία με την Ισπανική πρεσβεία.
Το σενάριο που έγραψε ο Λόρκα το 1929, κατά την παραμονή του στη Νέα Υόρκη, παράλληλα με την ποιητική του συλλογή "Ο ποιητής στη Νέα Υόρκη" κι ενώ ο διάσημος σκηνοθέτης Λουίς Μπουνιουέλ την ίδια εποχή γύριζε τον "Ανδαλουσιανό σκύλο", δεν μεταφέρθηκε ποτέ στη μεγάλη οθόνη έως το 1998, όταν ο Φερνάντο Αμάτ, διάσημος καταλανός ζωγράφος, χαράκτης και σκηνογράφος, ανέλαβε το τολμηρό εγχείρημα, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Λόρκα.
Το νεωτεριστικό κείμενο του Λόρκα, μέσα από μια σειρά 72 εικόνων - σύμβολα και εικόνες που παραπέμπουν στους σουρεαλιστές της εποχής, Νταλί, Μαξ Ερνστ, Μπουνιουέλ -χωρίς σενάριο και πλοκή, ανάμεσα στην ποίηση, τη ζωγραφική και το μεγάλο ενδιαφέρον του Λόρκα για τον κινηματογράφο, είναι ένα μεταφορικό ταξίδι για την εξέλιξη του ανθρώπου από την παιδική του ηλικία έως τον θάνατο.
Ο Αμάτ υλοποίησε το "Ταξίδι στο Φεγγάρι", σε μια ταινία διάρκειας 19΄, επενδύοντας την ταινία του με μουσική, χορό και δικά του σχέδια.
Το "Ταξίδι στο φεγγάρι", του Φ.Γκ.Λόρκα κυκλοφορεί στα ελληνικά, σε μετάφραση Βασίλη Λαλιώτη. (entertainment.in.gr)

.

ΟΙ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΙΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ

- Can you run out of semen? Is there a limit to the number of times you can ejaculate in your life?

Like any other bodily fluid, semen replenishes itself. You cannot run out of semen any more than you can run out of tears or saliva or stomach acid.
According to a survey of over 8,000 males by the web site HealthyStrokes.com in the first half of 2007, the median male reported masturbating 1200 times in his life. Among men over 40, the median man reported masturbating 7000 times.
A separate survey of 10,000 males by HealthyStrokes.com in the second half of 2007 asked males the age of first masturbation, current age, age of first intercourse, weekly masturbatory frequency, and weekly orgasms with partner frequency. If we extrapolate this information straightline over the entire period the male has been masturbating and having intercourse (which might not be valid assumptions, but they are what this dataset can do), we find that these results for average lifetime ejaculation by age:

Age 18, 2397 times (Number of respondents=627)
Age 20, 2981 (N=344)
Age 25, 4618 (N=260)
Age 30, 6723 (N=135)
Age 35, 8269 (N=126)
Age 40, 10650 (N=151)
Age 50, 12286 (N=98)
Age 60, 15199 (N=80)
Age 70, 15885 (N=21)
Age 80-88 19401 (N=21)

These estimates are probably on the high side, but they illustrate that for plenty of men, it is not unusual to have ejaculated more than 10,000 times.

BEAR CITY. ΤΟ ΤΡΕΪΛΕΡ

1970. ΔΥΟ ΖΕΥΓΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΕΖΩΝ ΥΠΟ ΚΟΙΝΗΝ ΣΤΕΓΗΝ ΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ

Ταχυδρόμος (της Αιγύπτου), 3/1970

ΜΕΞΙΚΟ 1810 - 2010. ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΛΟΑΔ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

********

.

• 1569: Official inquisitorial tribunals were created in Mexico City by Philip II. Homosexuality was a prime concern, which inflicted stiff fines, spiritual penances, public humiliations, and floggings for sexual sins.
• 1821: Mexican independence from Spain brought an end to the Inquisition and colonial homosexual oppression.
• 1871: The intellectual influence of the French Revolution and the brief French occupation of Mexico (1862–67) resulted in the adoption of the Napoleonic Penal Code. This meant that sexual conduct in private between adults, whatever their gender, ceased to be a criminal matter.
• 1901: On 20 November, Mexico City police raided an affluent drag ball, arresting 42 cross-dressed men. But one was released, supposedly a close relative to President Porfirio Díaz. The resulting scandal, known as the "Dance of the 41 Maricones", received massive press coverage.
• 1959: Mayor Ernesto Uruchurtu closed every gay bar in Mexico City under the guise of "cleaning up vice", or at least reducing its visibility.
• 1971: The Homosexual Liberation Front (Frente de Liberación Homosexual), one of the first LGBT groups in Latin America, was organized in response to the firing of a Sears employee because of his supposedly homosexual behavior.
• 1979: The country's first LGBT Pride parade was held in Mexico City.
• 1982: Max Mejía, Pedro Preciado and Claudia Hinojosa became the first openly gay politicians to run for seats in the Federal Congress.
• 1991: Mexico hosted a meeting of the International Gay and Lesbian Association (ILGA), the first it had met outside of Europe.
• 1997: Patria Jiménez, a lesbian activist, was selected for a proportional representation in the Federal Chamber of Deputies representing the center-left Party of the Democratic Revolution (PRD).
• 1999: In August, the First Meeting of Lesbians and Lesbian Feminists was held in Mexico City. From this meeting evolved an organized effort for expanded LGBT rights in the country’s capital.
In September, Mexico City passed an ordinance banning discrimination based on sexual orientation, the first of its kind in the country at the time.
• 2000: Enoé Uranga, an openly lesbian politician, proposed a bill that would have legalized same-sex civil unions in Mexico City. However, the local legislature decided not to take up the bill, following widespread opposition from right-wing groups.
• 2001: Article 1 from the Federal Constitution was amended to prohibit discrimination based, among other factors, on sexual orientation under the vague term preferences.
• 2003: On 29 April, a federal anti-discrimination law was passed. Immediately, a national council was created to enforce it.
Amaranta Gómez became the first transgender woman to run as a candidate for a seat in the Federal Congress.
• 2006: On 9 November, Mexico City legalized same-sex civil unions.
• 2007: On 11 January, the northern state of Coahuila legalized same-sex civil unions.
On 31 January, the country's first same-sex civil union was performed in Saltillo, Coahuila.
• 2008: On 29 August, Mexico City passed a law that allows transgender people to change their legal gender and name.
• 2009: On 21 December, Mexico City's Legislative Assembly passed a bill that would legalize same-sex marriage and adoption by same-sex couples. Eight days later, Head of Government ("Mayor") Marcelo Ebrard signed the bill into law.
Miguel Galán, from the extinct Social Democratic Party (PSD), became the first openly gay politician to run for a mayorship in the country.
• 2010: On 4 March, same-sex marriage law becomes effective in Mexico City.
On 5 August, the Supreme Court of Justice of the Nation, the highest federal court in Mexico, votes 8-2 to uphold the constitutionality of Mexico City's same-sex marriage law. (en.wikipedia.org)